Eskiden gülümsemek kolaydı şimdi ölüm gibi
Bir zamanlar sevmediğini göremiyordu körün biri
Bir satırda gel diyorken bir satırda git istiyorum
Bu Mayıs zor geçecek yıldızların sönük gibi

Dışarda cehennem var fakat hala üşüyordum
Aklım da hep yükselirken gözlerimden düşüyorsun
Müsait bir yerde durdur kaptan çünkü ölecek var
Sende bir gün yere düşersen tüm ışıklar sönecek bak

Bu böyle devam etmez küllüğümde yer kalmadı
Komik olma sanki sen çok istedin de ben kalmadım
Özgürlüğe takla atan güvеrcin gibiydin aynı
Fakat ben de prangaları bağlayan bi' gardiyanım

Mayıs ayının yağmurları artık bizi ıslatamaz
Hiç benim olmamış birini başkasından kıskanamam
Mutluluk bana tеğet geçerde dertler hiç ıskalamaz
Aslında çok seviyormuş lan git başımdan zırvalama

Bu belki son mektubum 48 bar veda metni
Ahirette karşıma çıkma diye hakkımı helal ettim
Bana yaşattığın bu duygu bilmiyorsun ne lanetli
Tam on yedimde başıma gelmiş en güzel felakettin

Üç yıldır silemediğimi tek bir günde unutmamı mı bekliyorsun?
O halde bekleme hiç
Üç mayıs biriktin içimde tam 10 yıl yaşlandım
Söylesene acı çekmeye değecek bir saf aşk var mı?
Benim ne zaman aklıma gelsen gözümden yaşarıyorsun
Unuttum derken rüyama girmeyi nasıl başarıyorsun
Hislerim aynı yerdeyken sorunlarımı aşamıyorum
Seni kalbimde var ettim aklımdayken yaşamıyorsun

Sence özlem kurtuluşta bank başında beklemek mi?
Yolları sana çıkmayan bu Ankara'dan nefret ettim
Ben ne kadar yaklaştıysam sen o kadar uzaklaştın
Nefretim hep hüküm sürdü ben sevgiye kuraklaştım

Üstümüzden çok sular akmış biz artık yabancıyız
Beraber büyüdük fakat başka aşkın kazancıyız
Artık inanmadığın sevgimi doğrudan sayar mıyız?
Söylesene aynı yalana tam 10 defa kanar mıyız?

Evet işte tam bu yüzden dibine kadar battık
Yine hayatımıza giren tüm herkesi kendimiz sandık
Artık güneş yerini geceye bıraksın yıldızlar alçalsın
Sende sevgi kalmadıysa bendekinden harcarsın

Ben yazdıkça uzaklaşmalıydım neden sana taştım?
Biz bu kapıyı hiç sevmedik maalesef ki hayat açtı
Önümde tonla engel var ve tüm yollar yamaç artık
Tam sana doğru gelirken sandalımız taşa çarptı

Gözlerin beyaz bir sayfa ben yazmaya doyamıyorum
Sen yerine senden sonra hiç kimseyi koyamıyorum
Bunun fazla nedeni yok belki zamanla anlayacaksın
İşte o gün çok geç olacak içimde hiç kalmayacaksın