[ورس یک]
فقط می‌شینه بیت پایِ حرفام
شریکِ زندگیمم هیپ‌هاپ چند سال
اون رِفیقی رو که میخ پامه هرجا
عین شبح غیبه، نیست لای دردام
توی خوشیاتون جدا بودید با ما
همش به فکر کلاه بودید لاباد
تو این چند ساله کجا بودی داداش؟
قدیما هم این شکلی دولا بودی تا خاک؟
به هیشکی دیگه امیدی نی
انقد چوب لایِ چرخته، بُریدی سیم
همه میگن چرا کفشات پارَس؟
نگاه به مسیری که دویدی نی
این‌طوری همه سلام علیکا رو پُتک می‌بینی
اَ اونکه انتظارشو نداری داری شوک می‌گیری
همه موضوعاتو عمقی دیدی
دَر قفل زیاده نداری کلی کلید
تو اتاقتی همش بی‌ادب فِی شعر
میگی می‌فهمی بیشتر از سِنِت
اونا یه زمانی می‌خندیدن بهت
حالا تو هر جمعین می‌برن اسمت
از خواب بیدارشو باید بجنگی
باید تکون بخوری با این ساعت زنگی
خودتی و خودت بنداتو محکم کن
هرجور باشی اینا دارن یه حرفی
[کورس؛ ۲بار]
مفت دادی جوونیتو صبوری کن
خدا رو چه دیدی شاید تو کوچه عروسی شد
زیاد می‌فهمی درد داره آره
شاید یه سِری چیزا رو باید ندونی خُب

[ورس دو]
فکر آینده که فول ترسه
همه، رابطه‌ها، به سود وصله
بده، آدما می‌کنن خوب تَرکت
قدِ ارزشتم به پول بنده
موت حرفه
پیر میشی حرص می‌خوری
صدای سوت پایانو داری حس می‌کنی
موزیک می‌کنت زود خسته
مثِ اون قدیما نمی‌تونی ام‌سی کنی
باهات نساخت روزگار
دمِ پاهات گرم که نذاشت ببازی
هربار می‌کردی کودتا
سریع به دست آوردی هر آنچه خواستی
همه رو بریز تو آشغالی
تک‌رَوی آره
بدون پاس‌کاری برو جلو
نساز قصه داستانی
کج نری، همه فیکا رو ماسمالی کن وِتو
هر دشمنی که در میره
لهنش با خودش میاره انگیزه
بعدش صفحه پشت هم دیگه
وای به روزی که این شیره زخمی شه
دونه دونه همه امتحانا و پس دادن
فهمیدی که همشون تو حرف باهاتن
هه آره؛ دوباره اشتباه کردی ولی
بی‌خیال گرفتی یه درس بازم
[کورس؛ ۴بار]
مفت دادی جوونیتو صبوری کن
خدا رو چه دیدی شاید تو کوچه عروسی شد
زیاد می‌فهمی درد داره آره
شاید یه سِری چیزا رو باید ندونی خُب