Με τυραννάει και πάλι κρυφά στο κεφάλι γυρνάει
Τροφή ζητάει δεν χόρτασε θέλει η κοιλιά μου να φάει
Πάλι γελάει στα δύσκολα χάνεται δεν με βαστάει
Η τύχη γελάει και ανάλογα με τις κακές θα γυρνάει

Έχω μια γοργόνα που λέει πως κάνω βλακείες πως θα μείνω ίδιος
Ευτυχώς που υπάρχει και ο ήλιος , τυφλώνομαι θυμάμαι πως είμαι ξύπνιος
Όλα τα μπερδέματα και οι αλητείες μου γίναν ένας φαύλος κύκλος
Εγώ θα ξεφύγω με αλάνια δικά μου, είμαι περίεργος τύπος
Ωραίο το κάρμα , δεν λέω , αν δεν πάρω τη μέρα στα χέρια μου κλαίω
Παλεύω να φτιάξουν τα πράγματα , σε θέλω δίπλα μου και ας είναι μοιραίο
Αυτό το κακό θα μας βγει σε καλό και όλα μοιάζουν σαν να είναι τυχαία
Έλα να πάμε μια τσάρκα παρέα , στα κάστρα να δούμε τη θέα
Όλο με κρίνει για τις αμαρτίες μου , πίσω άφησα τις φρίκες μου
Τα γκρέμισα όλα μέσα σε ένα βράδυ και πήγα να πιώ με τους φίλους μου
Κοίτα μπροστά η ζωή είναι πουτάνα , μας δίνουνε να φάμε φόλα
Η αγάπη μπροστά μας μα εμείς το χαβά μας , μας φάγαν τα βρώμικα κόλπα
Αν δεν πονάω δεν γράφω όταν πίνω χτυπάω το ποτήρι μου κάτω
Θυμάμαι αυτούς που έχουν φύγει και βάζω ένα ακόμα να πιώ άσπρο πάτο
Όλα τα λάθη που έκανα βγάζουνε φρίκες με βγάζουνε σκάρτο
Έφαγα νύχτες και μέρες το νου στο κουτάλι και πάνω απ' το πιάτο

Με τυραννάει και πάλι κρυφά στο κεφάλι γυρνάει
Τροφή ζητάει δεν χόρτασε θέλει η κοιλιά μου να φάει
Πάλι γελάει στα δύσκολα χάνεται δεν με βαστάει
Η τύχη γελάει και ανάλογα με τις κακές ε...
Και αν μια μέρα δεν με κάτσει καλά θα βάλω Τ.Κ.Π στα αυτιά και θα βγω τη νύχτα
Δεν έχω πρότυπα ακριβά γενικά , θέλω μια ήσυχη ζωή με φίλους στο μαχαλά
Μέσ ' τα κουπλέ θα παίζει πάντα κεντρικά γιατί τις έδωσα , τις έφαγα και με άκουσες σε αυτά
Ψάχνουνε τρόπο για να ρθούν στα μουλωχτά απ' τη πρωτεύουσα στη συμπρωτεύουσα φέρτα κιλά
Γενιά του μίσους γαντζωμένοι στα στενά απ' το ένα μπέρδεμα στο άλλο μπέρδεμα σε δύο λεπτά
Και αν με βλέπεις και ξεχνάς τα τυπικά έχω την πίκρα μέστο στόμα μου από την πρώτη φορά
Όλο μπλέκεις μέστο τμήμα ξανά τα ονόματα μας χαραγμένα μέστα κρατητήρια
(και είναι μια αγέλη από μεγάλη χαλβά) , μεγαλωμένοι στον ιστό της είναι κέντρο κεντρικά

Με τυραννάει και πάλι κρυφά στο κεφάλι γυρνάει
Τροφή ζητάει δεν χόρτασε θέλει η κοιλιά μου να φάει
Πάλι γελάει στα δύσκολα χάνεται δεν με βαστάει
Η τύχη γελάει και ανάλογα με τις κακές ε...


Βέρια βέρια έχω πολλά , μα δεν με ψήνουν όλα αυτά
Ψάχνω πια το πως θα φύγω, να ξεμπερδέψω απτά σκατά
Και απτά σκατά δες ομορφιά... και πως τα βλέπεις όλα αυτά
Από χουνέρια άκρη δεν βγαίνει , ούτε από νόμιμη δουλειά...