[Verse]
Κουφάλες, νεκροθάφτες, έρχονται αναστάσεις
Ανασφαλείς στο νου σας έρχονται αποφάσεις
Αυτές τις τάσεις, πως να μου τις κόψεις
Γιν γιαν με δυο όψεις πρώτα θα στα πω μετά ας με διώξεις
Ανησυχώ, που καταλαβαίνω τη σκέψη του τρελού
Στρώσε μου μια κουρελού να την πέσω
Θα την παλέψω, θα δεις θα αντέξω, θέλω να παίξω
Ξέρεις τι γίνεται εκεί έξω
Πάμε παρακάτω πάρε ου, τα παιδιά του λαού
Ή όλα ή καθόλου δεν είμαι του που και που
Φτου στο τουτού ή στο ΔΝΤ
Δεν είμαι τρου βαράω στα κουτουρού
Είναι του ραπ ο γκουρού
Δεν με αγγίζεις, τον χρόνο χαραμίζεις
Δεν κόβω φλέβα κι ας έχω νεύρα
Άλλο μην με ζαλίζεις
Μέρες και νύχτες που πέρναγαν απάνω μου φορτηγά
(εντάξει ρε ζορό σιγά)

[Chorus]
Είναι οι νύχτες που σαν φάντασμα γυρνάς
Στον εαυτό σου τα ρίχνεις
Μέρες που όλοι βλέπουν ήλιο μα εσύ τυφλός
Εγώ το ξέρω πως δεν είσαι αυτό που δείχνεις (χ2)
[Verse]
Αρσιβαρίστας της ζωής τραβάς φορτία
Δυο επίμαχα σημεία σου η τόλμη και γοητεία
Βράδια που στέναξε το ρινγκ σαν πυγμαχία
Κάνεις αποθεραπεία με ταβανοθεραπεία
Στον εαυτό σου γυρνάς ή στην πειθαρχεία
Πήρες την κυριαρχία τον έβαλες στην γωνία
Δώσ του μία κι άλλη μία χτύπα δυνατά κι ευθεία
Μα δεν πέφτει ο καριόλης το στησε η ομοσπονδία
Σκληρό καρύδι σαν του κάστορα τα δόντια
Σαν σκύλος που φαγε τον μπόγια
Στροφόμετρο του μπορμπόγια
Που τσινάει γλύκισμα σαν ταν λεμονπάι
Ρο και buzz τονωτικό σαν το σπανάκι του Ποπάι
Τα μάτια του ξενύχτι ξέρουν
Ξεχωρίζουν με τη μία
Σε περνάνε από ακτινογραφία
Περιστεράρα μου ωραία μου κυρία
Εσύ ξέρεις από τέτοιους έχεις γράψει ιστορία

[Chorus]
Είναι οι νύχτες που σαν φάντασμα γυρνάς
Στον εαυτό σου τα ρίχνεις
Μέρες που όλοι βλέπουν ήλιο μα εσύ τυφλός
Εγώ το ξέρω πως δεν είσαι αυτό που δείχνεις (χ2)