[Verse 1: Deniz Sungur]
Vurdu beni sırtımdan kalbim delik
İstedim ekmek almak bilseydim öleceğimi
Eve dönerdim geri
Beni gördü siyahi, sana illa ölüm dedi
Kızardı yüzüm derim gibi
Okum yayım tamam benim
Bilendim tetikteyim
Eseriyim kimin neyin?
Metropol sahne insanı kukla
Hakkını arayana sistem aportta
Çocuğun elinden kaçmış uçurtma
Beton gökyüzüne bi' küfür yolla
Kalan gününü hesapla
İnsana pranga çıkan yasaklar
Kaçtıklarında bitecek elbet
Düşmanın eli gibi boğazımda meret

[Nakarat: Deniz Sungur & Çağrı Sinci]
Gün gelince kime neye olur sebep?
(Gеlişi güzel bir sebep bulunur yinе)
Nasıl bulur beni olan olaylar biter mi?
(Gülüşü güzel bir ceset dirilir)
Kafamın içinde sorular, içinde evet!
(Atmosfere sorular sorulur yine)
Yüksekten uçanların sonu gök mü yer mi?
(Gezegenden ümidini kesenler var)
[Verse 2: Çağrı Sinci]
İnadına yazıyorum inadına kalemimi sivrilttim
Tavrım hep sivriydi
Damarına basıyorum kralının, adımızı bildirdik
Saklandık, suratımız kirliydi
İlgiyle seyrettim şovu, iğrençlik dolu
Maymunlar oynarken birdirbir ordaydık, ordaydık, ordaydık
Yalancı, dolancı, düzenbaz piçlerle bir miydik?
İçlendim sustum
Öğrettim bildiğimi, öğrendim eksiğimi
Yöneldim sonsuzluğa, koşturdum hep
Kavgam, dövüşüm kendimle
Meselem kimseyle değil
Kafam hiç yerinde değil
Tam boşvericem, bir ses soruyor "Rabia Naz'a noldu?" elimde değil

[Nakarat: Deniz Sungur & Çağrı Sinci]
Gün gelince kime neye olur sebep?
(Gelişi güzel bir sebep bulunur yine)
Nasıl bulur beni olan olaylar biter mi?
(Gülüşü güzel bir ceset dirilir)
Kafamın içinde sorular, içinde evet!
(Atmosfere sorular sorulur yine)
Yüksekten uçanların sonu gök mü yer mi?
(Gezegenden ümidini kesenler var)