Deniz Sungur & Çağrı Sinci
Dar Mahalle
[Verse 1: Çağrı Sinci]
En yükseğe çıkıcaz
Başka çare yok
En paçavra kostümü giyicez
Başlayınca şov
Seyredicez en yukarıdan, arzın en dik duvarını
Dünya lazımlığın mı göreceksin yaklaşınca son
Çekirgenin ölümünü izleyemedim
Ceketimin önünü ilikleyemedim
Aynada gözümün içine baktım
"Çekil" diyemedim, "Git" diyemedim
Taşırım üstümde ciddiyetimi
Ama başıma dert oldu biz diye biri
Kaybettim, bul biletimi, öde diyetimi, gasp et iyi niyetimi
Kimi kavgaya kimi pikniğe gider
Bi' bakarsın on sene tık diye bitеr
Kan akarsa akar, durursa durur
Hasret bir güldür kapımda biten
Kaldırım ağlar, paldır küldür bir araba gider
Korkak yavşak bir arada yinе
Bu ne tesadüf, ortaklıktan fazlası gibi bu
Ruhum kaçıcak, tasmayı sıkı tut
Giderse gelmez diye korkarım, güzelim korkarım
Boş diğer sebepler
Boş vermeye gelmez hayat ne pahasına olursa olsun
Koştur'caksın bütün gücünle
Çok şikayet etme
[Nakarat: Deniz Sungur](x2)
Bir sabah evimden çıktığım gibi
Belki dönmeyebilirim geri
Hiçbir şey eksiltmez ki ruhumdan
Yitirmek, yitirmek beni
Nedenler arşınlatır yolları
İçimde bir isyan bana kurşun sıkar
Çarem alemdedir
Ufkum dar mahalle, dar mahalle

[Verse 2: Deniz Sungur]
Yaşamak boynumun borcuymuş benim borcum borç
Gözüm tokmuş bugün karnım aç
Yarın yokmuş gibi alıp sat bizi
Mendil gibi kullan at bizi, canımızı al bırak

Kal'caksa ellerim de göz ardı edeceğim insanlığın kiri
Neyle övün'cem de doğacak bebeği edicem telef
Yetti mermilerin bombaların gökyüzünü deldiği
Gücüyle koltuğun verdiği
Derdi güneşle ki ona bugün uzak tan yeri

Büründüğün sahte karanlıkla bile insan dediğin ölümlüdür
Sustuğun her dakika geleceğin ağzına gömülür
Kıran geldi gönlüne kırdı direncini kış vakti
Ben dermanın peşinde piştim gençtim hep haklıydım
Sonu yok yırtın dur ama yolu yok
Ne sana ne bana gülen bu bahtın var üstümde kalası çok
Kolluk kuvveti geri dur, hop!
Biz isteriz gülelim hep
Canlarından öte kalmamış insanların elinde bir şeyi

[Nakarat: Deniz Sungur](x2)
Bir sabah evimden çıktığım gibi
Belki dönmeyebilirim geri
Hiçbir şey eksiltmez ki ruhumdan
Yitirmek, yitirmek beni
Nedenler arşınlatır yolları
İçimde bir isyan bana kurşun sıkar
Çarem alemdedir
Ufkum dar mahalle, dar mahalle