[Verse 1: Deniz Sungur]
Bu dünyanın sonu ne zaman gelecek?
Sordum hep kendime
Benimkini kim değiştirecek?
Bahanelerimin beni ikna etmesine imkan çok

İş güç diyerek her gün aynı yolu
Koşturduğumuz monotonluk kimin oyunu
Tükenen sabrımı sokaklarda test ettiğim doğrudur
Taşmasına lüzum yok

Anladım ben bu bilinmezliğin mecbur konuğuyum
Gittiğim her batının doğusuyum
Deniz kıyısı kokusuyum
İlkbaharda saçlarının lodosuyum

İlişmişsin dibime kadar
Kadın gözyaşları kuyusuyum
Zeytinlerin değişmez de huyu suyu
Ama bilirim istemek başarmanın yarısıdır

[Nakarat: Deniz Sungur](x2)
Yağmurla yeşillendim
Ve yaktım kendime neşe verdim
Dudaktı uzandım alevlendi
Bana külden kalan ben mi?
[Verse 2: Çağrı Sinci]
Ne yazık ben eğlenemiyorum senin eğlendiğin şeylerle
Bu sebepten, en zor zamanda rahatımı buldum meylerde
Kırmızı beyaz rose, düşman dost yan yana tenha yerlerde
Finalde fiyasko baksana kalabalık azaldı peyderpey
Yine benim omuzumda dünya, güya taşıyorum ikimizi birden
Beton ormanda çok sık gördük, rüya ışıklı olsa da geceler
Hani pusludur ya, uslu görün uslu durma
Çok dolaşma sustalıyla, sağın solun belli değilse
Toplandık ehlikeyifler maksat muhabbet öyle değil mi?
Yoktan var edemedik harbiden hiç bi'şeyi, o iş öyle değilmiş
Olsun rahatım, ben diye bi'şey kalmamış olsa bile
Dönmüş olsa da ruhumun önemli bi' kısmı küle
Ben her anın baş belasıyım, her anım keşmekeştir
Efkarın müptelasıyım, vicdanım tek sebeptir
Ayaklarım yerden yüksek, ahım tam bin demettir
İsyanım beynelmilel ve imzasız bir senettir

[Nakarat: Deniz Sungur](x2)
Yağmurla yeşillendim
Ve yaktım kendime neşe verdim
Dudaktı uzandım alevlendi
Bana külden kalan ben mi?