Poori
Be Khodet Bia
ورس یک :

نیومده کسی به جات
با اینکه خیلی وقته تو زدی به چاک

زدی مثل همیشه جار
همه چیتو ، رو چی بازم خطِ چشات

اگه نمیکردم تعریفتُ خوب !
سوختی برام ، ریختم ته دیگِ تو دور

زدم از هرکی که شبیه به تو بود
شبیه به تو بود . .

بود کی مقصر ؟!
همه سازاتو زدی ، اون نمیرقصه

/هُلاتو بده ، لا جیغا ، چکاتُ بزن
صداتو بنداز تو سرت اون نمیترسه

حرفتو بزن
چی میگذره بعد من بهت ، بعد تو به من

بشین رو کفِ حموم ، درو خوب ببند
وا بذار شیر آبِ ، رگتو بزن
بدون من دود میشه بازم این شمع
میگذره مثل آخرین شب ، زود

قشنگِ بازم این شهر ، تا همیشم
حتی وقتی باهات غریبه ست ، اون

دِ لعنتی بس کن
تو بریدی از همه من بریدم از تو

لعنتی بس کن
نمیشه جمعش کرد ، دلی که شکستُ

ورس دو :

خیس شده تنِِ لاغرت
هیس . .
بذار بغلت کنم
چون اندفعه ، دفعه آخره

بیدار که شی نباشم من ، شاید
بهم بشه علاقت کم ، شاید
ولی
از دور بهت هواسم هست ، بازم

لباساتو بپوش
اشکاتو پاک کن ، صورتتو بشور
تهش خب یه روز
باس یکی بره ، چون
نمیشه به زور
توام

به خودت بیا این حرصا بیخوده
تو آیینه بنداز یه نگاه به خودت

اشکاتو پاک کن از چشای خونِت
اینجوری بهتره ، حالِ تو خوبه

نگو چِت شده یهو تو !
منه عصبیِ بدو وِل کنِشو برو

نمیتونه تحمل کنه دیگه خودش و تو رو

داد بزن خالی شی
این دیوونه حالیش نیست ، چیزی

مغزشو *اییدیش

پوری