سرکوه بولند من نی زنم نی
می چومان به رایه تا بایه کُری
همگی ور مرا رسوا بو کوده
همه کس گد عجب شیدایه اَرِی
آی لیلی جان لیلی
می جان جانان لیلی
لیلی ترا من خوش دارم ]
(2) [از دیل و از جان لیلی

تو بالای تلار من در زمینم
تو نارنج پوست کنی من دیل غمینم
تی امرا جوخوس بازی چی خوشه خوش
ایلاهی کُری تی داغا نیدینم

اگر می یار ایسی راهانا بیا
اگر راهان نوبو باغانا بیا
اگر دینی کی دوشمن در کمینه
سفید ماهی بو بو روخانا بیا
آی لیلی جان لیلی
می جان جانان لیلی
لیلی ترا من خوش دارم ]
(2) [از دیل و از جان لیلی

ترجمه فارسی:
آی لیلی
بر سر کوهی بلند، نی می‌نوازم
چشم به راه آن دختر تا بیاید
آنکه مرا رسوای عالم کرده
همه گویند عجب شیدایی‌ست این پسر
آی لیلی جان لیلی
جان جانان من لیلی
لیلی تو را من خوش دارم
از دل و از جان لیلی
تو بالای (بالکن)خانه و من روی زمینم
تو نارنج پوست می‌کنی و من دل‌غمینم
با تو قایم باشک بازی چه دلنشین است
خدارا که من داغت را نبینم
آی لیلی جان لیلی
جان جانان لیلی
لیلی تو را من خوش دارم
از دل و از جان لیلی
اگر یار من هستی، از راه‌ها خودت را برسان
اگر از راه‌ها نشد، از باغ‌ها بیا
اگر دیدی که دشمن در کمین است
ماهی‌سفید شو از رودخانه بیا
آی لیلی جان لیلی
جان جانان لیلی
لیلی تو را من خوش دارم
از دل و از جان لیلی