Defkhan
Büyük ve Teksin
[Bölüm 1: Defkhan]
Adınla başlar her günüm, adınla durur yeryüzü
Ve bazen ağır gelir bu yük; adınla biter dert, hüzün
Büyük ve teksin, gülümsememsin, yalvarışlarım
Senin bu ses, nefes, gözüm, kulağım ve kalp atışlarım
Senin bu beden, senin bu ruh, senden hayır ve şer
Sen iste kazanır kulun, sen istemezsen kaybeder
Ne yazılacaksa kayda değer meleklerin kaydeder
Ölmem için senin ismin bir de Yıldız-Ay yeter
Tohumla rızk yaparsın, çünkü or'dan aş yerim ben
Olmazsan nasıl balık çeker oltalar denizden
Nasıl doğar yaşardı Def, sen olmasan benimle?
Sen istemezsen hiçbir yaprak oynamaz yerinden
Yıldızlar senin tutmasan düşerler gökyüzünden
Sakla beni n'olur, sensiz çaresiz ve öksüzüm ben
Sabır ver de kulun sırtındaki yükü çeksin
Çünkü sen rahim, sahibim, sen büyük ve teksin

[Bölüm 2: Fırtına]
Büyük ve teksin sen, yerin göğün nurusun
Sana ait her nefes, her ömür ve bu ruhumun
Sen her soruya yanıtsın, her derdime şifa ve
En güzeli günbegün sana olan iba-det
Ne mutlu bizlere sonsuz olan inanç ve bu huzur
Eleştiren eleştirsin bulutlar yazmış adını
Sen olmasan yokluk, yok hayat, yok gündüz gece
Sen olmasan '...' sessizlik yok hiçbir şey
Senin bu kalp göz, senin toprak ve bulutlar
İnançlı ve inançsız ikiye bölünen gruplar
Bazen güler insan, bazen onca derdi yudumlar
N'olursa olsun sen olunca hep bi' umut var
İstersen yıkılır ve istemezsen sağ durur
Sen açarsın güneşi ve sen dökersin yağmuru
Yaptıkların akıl almaz hep büyüleyeceksin
Sen evvel, sen ahir, sen büyük ve teksin