İzzət Bağırov
İnsanlar
[Giriş]
İnsanlar, insanlar...
Sevəni yandırırlar, insanı kandırırlar
Gülərlər, gülərlər...
(Ah...) Mələyi andırırlar, insanı kandırırlar
İnsanlar, insanlar...

[Bənd 1]
Əl-ələ dolaşırdıq, masallar anlatırdıq
Acı-tatlı hər şeyi bərabər paylaşırdıq
Şimdi nə oldu bizə? Söylə, nədən ayrıldıq?
Suçum karib olmasa, bunu biz yaratmadıq

[Nəqərat]
İnsanları anlamaq, insanları tanımaq
Gerçək sevəni bulmaq, onunla mutlu olmaq
Öyləsinə zor, öyləsinə zor ki
Öyləsinə zor, öyləsinə zor ki

[Bənd 2]
Üzümdəki çizgilər, saçıma düşən aklar
Üzümdəki çizgilər, saçıma düşən aklar
Gözümdən axan yaşlar, bunlar sənin əsərin
Gözümdən axan yaşlar, inan, sənin əsərin

[Nəqərat]
İnsanları anlamaq, insanları tanımaq
Gerçək sevəni bulmaq, onunla mutlu olmaq
Öyləsinə zor, öyləsinə zor ki
Öyləsinə zor, öyləsinə zor ki
[Çıxış]
İnsanlar, insanlar, insanlar...