[Intro: Ricta]
Salute τα Άνω Λιόσια

Από τότε που γεύτηκα την πρώτη πίκρα, ε
Από τότε που έκανα την πρώτη μπίζνα, ε
Θα είμαι εκεί για όσους στήριζαν πάντα στην ήττα, ε
Είμαι εδώ για να πω όλα αυτά που δεν είπαν, ε

[Verse 1: Ricta]
Τράβαλα, μπάχαλα μπόλικα
Που ήσουν δεν σε είδα στα ζόρικα
Τάχα μου καις περιπολικά
Μα ξέρω ο μπαμπάς σου έχει λεφτά
Γενιά μου καψούλι
Οι πιο κοντινοί μου είναι και οι πιο μούλοι, ε
Κάτω απ'το πεζούλι φέρνουν μετανάστες συνέχεια οι Κούρδοι
Γράφω ό,τι βλέπουν τα μάτια μου
Χάθηκα μεσ'τα σκοτάδια μου
Έχω την άκρη μα άκρη δεν βγάζω
Παλεύω να στρώσω τα βράδια μου
Φίλοι, φίλοι, φίλοι γίναν εχθροί
Δεν με νοιάζει πια θέλω το χαρτί
Λένε, λένε, λένε για κορυφή
Στους πρόποδες μείνανε για μια ζωή
Δεν κρατάω λεφτά, τα πίνω όλα
Πάω με σούζα μεσ'την κατηφόρα
2310 μόνο δώρα
Ψόφο σε όσους βάζουνε την φόλα
Του ραπ οι κατίνες
Όλο σε κρίνουν για αυτά που τους είπες
Γεννημένοι χουίτες
Πως να μην μιλήσω για βρώμικες μπίζνες
Κόλλα κόλλα να ρουφάμε το τρέχω μα αυτοί μπουσουλάνε
Κόλλα κόλλα να ρουφάμε στα αρχίδια μου που δεν μας πάνε
Για όσους φύγανε ψηλά, ξίδι κάτω στην υγειά
Για όσους φύγανε ψηλά, ξίδι κάτω στην υγειά
[Chorus: Ricta]
Όλοι οι βλάκες μου την είδανε λένε για φράγκα μα αυτοί πουθενά
Παλέυω όλη μέρα να βγάλω την άκρη να φύγω μέσα από τα σκατά
Δεν πούλησα φίλο ποτέ μου να δω την καλή για να κάνω λεφτά
Στην γύρα από σπόρος, μονίμως στους δρόμους να σπρώχνω τα ναρκωτικά
Όλοι οι βλάκες μου την είδανε λένε για φράγκα μα αυτοί πουθενά
Παλέυω όλη μέρα να βγάλω την άκρη να φύγω μέσα από τα σκατά
Δεν πούλησα φίλο ποτέ μου να δω την καλή για να κάνω λεφτά
Στην γύρα από σπόρος, μονίμως στους δρόμους να σπρώχνω τα ναρκωτικά

[Verse 2: Leader Brain]
Μέσα από φιμέ θα ακούσουνε το μπαμ αν δεν προσέχουν
Ένας κάνει λάθος μα όλοι μπλέκουν, ένας-ένας τρέχουνε
Πω πω πως την βλέπουν πες μου πως την βλέπουν
Μέσα από τα μάτια μου τους βλέπουμε και ένας-ένας πέφτουν
Μοιάζει η πόλη μου Ιράν, σαν Jihad μέσα στο βαν
Αν αργήσει δεν τελειώνει αν δεν κλείσει το συμβάν
Έχω δει όσους μιλάν, και έχω δει να μην μιλάν
Δεν αρχίζουν πόλεμο μαζί μας γιατί δεν μετράν
Στην πόλη γυρνάει ο σκύλος μυρίζει σαν κόκκαλο τσέους στο μίλι
Γαυγίζουν οι ράτσες μου και άμα γαυγίζουν μαζεύονται αδέσποτοι σκύλοι
Έχω ένα σπόρο το αλάνι μου βιάστηκε και έκανε το πρώτο ντίλι
Αθήνα-Σαλόνικα-Ίλι, φαβέλες μέσα απ΄την Σεβίλλη
Στην πόλη καπνός σαν να καίγεται η πόλη την βλέπω απ'την θέα μου
Κόσμος τυφλός στα μαύρα ντυμένος ξεπλένω τα σέα μου
Όπου φωτιά και καπνός, όπου κακό και τα νέα μου
Αυτό το βουνό η αυλαία μου, μαύρη ανεμίζει σημαία μου
Λάθη, λάθη, αν δεν πάθει δεν θα μάθει
Όπου τα λόγια μεγάλα απ'τους γύρω σου πάντα μικρό το καλάθι
Στάχτη, στάχτη, μετά την φωτιά μένει στάχτη
Τώρα που βγήκα σαν Φοίνικας μέσα απ'την στάχτες μου, τώρα τρυπάω σαν αγκάθι
[Chorus: Ricta]
Όλοι οι βλάκες μου την είδανε λένε για φράγκα μα αυτοί πουθενά
Παλέυω όλη μέρα να βγάλω την άκρη να φύγω μέσα από τα σκατά
Δεν πούλησα φίλο ποτέ μου να δω την καλή για να κάνω λεφτά
Στην γύρα από σπόρος, μονίμως στους δρόμους να σπρώχνω τα ναρκωτικά
Όλοι οι βλάκες μου την είδανε λένε για φράγκα μα αυτοί πουθενά
Παλέυω όλη μέρα να βγάλω την άκρη να φύγω μέσα από τα σκατά
Δεν πούλησα φίλο ποτέ μου να δω την καλή για να κάνω λεφτά
Στην γύρα από σπόρος, μονίμως στους δρόμους να σπρώχνω τα ναρκωτικά