[Intro]
Επέστρεψα απ’ την κόλαση και είμαι ανανεωμένος
Ήτανε αναμενόμενο να ‘μαι ο πιο κολλημένος
Έστω, δεν ξέρεις καν ποιος είμαι
Μα ούτε και γω ξέρω, πλέον δεν υποφέρω
Επιφέρω αλλαγή μα εκείνοι δεν θα θέλουν

[Chorus]
Δε θα θέλουν να φτάσουν εκεί που πάμε
Όταν ο δρόμος κουράζει δε σταματάμε
Δε θα χτίσουν τη γέφυρα να αποδράσουν
Άσ’ τους, αν δε κοπιάσουν δε θα αδράξουν
Αναζητώ τον εαυτό μου και καταγράφω
Χτίζω το μέλλον μα και ταυτόχρονα κάνω
Στροφή 180, περασμένα δρώμενα
Τώρα γνωρίζω πως όλα ήταν αναμενόμενα

[Verse 1]
Ενός δευτερολέπτου σιγή για τις πεποιθήσεις
Αυτών που νόμιζαν ότι είμαι άλλος ένας ράππερ
Που ‘χουν ήδη ξαναδεί...0...1
Οκ, επιστρέφουμε στη πένα
Οι ρίμες μου τρέχουνε πάνω στο άνεμο
Μα οι δικές σου είναι λόγια του αέρα
Θα ‘μαι ειλικρινέστατος
Η μουσική είναι αίμα, ρέει μέσα μου
Δεν ξέρω τι επιδεικνύει η τέχνη σου
Δεν έχω καταλάβει τις σκέψεις σου
Μα δεν είμαι εδώ για να το υπεραναλύσω
Είμαι εδώ γιατί θέλω να ζήσω
Την ησυχία δε πρόκειται να την αφήσω
Να καταβάλλει τη ψυχή μου
Βαρέθηκα να βλέπω ταμπέλες
Ξαφνικά όλοι θεωρούνται καλλιτέχνες
Όλοι είναι γνώστες του ραπ στις μέρες μας
Μα έχουνε λανθασμένες απόψεις
Από όποια μεριά και να το δεις
Διαφέρει το γεγονός με τη γνώμη
Συγγνώμη μα δε πρόκειται να κάνω πίσω
Ή να πείσω κάποιον ότι:
Δεν χρειάζεται να φαίνεται κυρίαρχος
Να μην υποδύεται κανέναν γιατί
Το βιογραφικό σημείωμα που αφήνει
Στη καριέρα του είναι ψεύτικο
Μα όσο αυτοί πλουτίζουνε ξέρω πως δε θα θέλουνε

[Chorus]
Δε θα θέλουν να φτάσουν εκεί που πάμε
Όταν ο δρόμος κουράζει δε σταματάμε
Δε θα χτίσουν τη γέφυρα να αποδράσουν
Άσ’ τους, αν δε κοπιάσουν δε θα αδράξουν
Αναζητώ τον εαυτό μου και καταγράφω
Χτίζω το μέλλον μα και ταυτόχρονα κάνω
Στροφή 180, περασμένα δρώμενα
Τώρα γνωρίζω πως όλα ήταν αναμενόμε-

[Verse 2]
Σκάψε να σε βλέπω να δουλεύεις
Ψάξε τις αξίες σου, να προσέχεις
Μη φτάσεις στον πυρήνα της Γης
Γιατί στη τελική δε πρόκειται να τις βρεις
Ζω για την αλήθεια, είναι η αλήθεια
Επικροτείς το ψέμα, είναι συνήθεια για σένα
Ήταν αναμενόμενο ποιος
Θα θριαμβεύσει περισσότερο
Ξοδεύω χρόνο άπειρο
Τόσα χρόνια προγραμματίζω το αύριο
Ήρθε η ώρα η φωνή μου να διαπεράσει το πλήθος
Και να δραπετεύσει από το δωμάτιο
Δεν έχεις ιδέα τι κάνουνε άνθρωποι
Πίσω απ΄ τα φώτα και μέσα στο σπίτι τους
Δεν με ενδιαφέρει η φήμη ή το χρήμα
Ονομάζεται τέχνη και εκεί οδηγήθηκα
Γράφω ρίμες μέσα σε ρίμες
Λεκτικές αλυσίδες ομοιοκαταληξίας
Έχω ήδη 500 ιδέες στο χαρτί μου
Θα δεις πόσο ευρύς μπορώ να γινώ
Και ταυτόχρονα να μιλήσω
Για ότι βαστάει η ψυχή μου
Και να ακολουθήσω τον ήχο
Που συνοδεύει την ζωή μου
Το γνωρίζω πως εδώ ανήκω
Δεν είναι χόμπυ, είναι θεραπεία
Ήταν αναμενόμενο ότι θα ερχόταν σύντομα
Είναι αναμενόμενο ότι θα τα καταφέρουμε
Όσο κάποιοι άλλοι θα διστάσουνε και δε θα θέλουνε

[Chorus]
Δε θα θέλουν να φτάσουν εκεί που πάμε
Όταν ο δρόμος κουράζει δε σταματάμε
Δε θα χτίσουν τη γέφυρα να αποδράσουν
Άσ’ τους, αν δε κοπιάσουν δε θα αδράξουν
Αναζητώ τον εαυτό μου και καταγράφω
Χτίζω το μέλλον μα και ταυτόχρονα κάνω
Στροφή 180, περασμένα δρώμενα
Τώρα γνωρίζω πως όλα ήταν αναμενόμενα

[Outro]
5:00 τα ξημερώματα πήγε πάλι, χαλάλι
Oνειρεύομαι με ανοιχτά μάτια σε αυτή τη φάση
Για αυτό καλύτερα άρχισε να ετοιμάζεις
Τα κόλυβα γιατί μόλις σκότωσα
Αυτό το beat και πάω στα επόμενα