KUAN (TUR)
Suyun Öyküsü
Bir bulut olsam göklerde salınsam beyhude
Alemin karardığı yerde dolsam yağmurla
Can olup canana dolup arınsam dost sende
Kan olup damarlara dolup fer olsam gözünde

Kim açmaz ki gönlünü bu yağan yağmura
Bilir onun özünü batsa da çamura
Ademin olduğu, karıldığı hamura
Yar olmak bre dost zordur deminde

Dost! kulların
Ne bilir yaktığı yeri
Ne bilir düştüğü yeri ateşin

Bir gemi açık denizde seyreder usulca
Pusulasız yönsüz seyrinde yorgun ve de kayıp
Derdine seyrine yandığım karışsan olmaz ayıp
Bu denize gark olan nehir ne sarhoş ne de kayıp

Kim açmaz ki gönlünü bu akan nehire
Dirеnse de nafile son varış dеnize
Güzeldir aslında her ademin özü
Yar olmak ama dost zordur deminde

Dostunu yiğitçe seven kişi
Pervane gibi özler ateşi
Sevip yanmaktan kaçanın
Masal anlatmaktır işi