[ورس اول]
ما با کل بنا مشکل داشتیم زدیم به بن
نه با بره ها چریدیم نخوردیم فریب گرگ
نوشتیم واسه روشنایی و نسیم صلح
واسه هرکی خودی بود و به مرور غریبه شد
دهنامون بسته نموند با نرم و با زور و قفل
و زیر فشار عرف دلمون هرچی خواست گفت
جلوی ریز و درشت
شوخی یا جدی و خشک
از اشکامون آب شرب گرفتیم هرکی خواست خورد
گردنم درد گرفت انقدر اومدم سربلند بیرون
دیگه گول نمی خورم من بعد
بالا آوردم هر چی بود
اکثریت همه هم شکلن
لعنت به فرهنگ جمعیتون
دل میشکونن و می خورن مغز
گند می زنن و نمی شن پشیمون
از دوست یه نشون بده بهمون زود
دشمن فراوون اطرافمون
خون میچکه از دندون
کو انگیزه و آرزو؟
تو جنگیم هر روز
جون میدیم ساکت و مرموز
خنجر تو کمر، توی پهلو
ول و بی ملت و علت و معلول
[همخوان]
خون
می پاشه تو صورت هر روز
می چکه پایین از ابروم
زمین خون می کنه گریه
خون
پریم از نفرت و اندوه
وسط میدون، اسب خشممون می کشه شیهه
خون
می پاشه تو صورت هر روز
می چکه پایین از ابروم
زمین خون می کنه گریه
خون
پریم از نفرت و اندوه
وسط میدون، اسب خشممون می کشه شیهه

[ورس دوم]
ما ریز میدیدیم گنده رو
تا تغییر خواستیم بهمون گفتن تند نرو
که حفظ کنن سلطه رو
دامنه لیز شد تا بیخیال شیم قله رو
کلمه رو از معنی تهی کردن
عقیم کردن جمله رو
با شیر کفتار خر می کردن کرّه رو
بش یاد میدادن اخم صورت های مهربون ضربه خورده رو
بزرگ که می شد قورت می داد خوک درسته رو
حق می خورد میشد تپل تر و درشت ترو
من لال نمی میرم تا بشم از بند فکرت آزاد
بیام از پشت پلکت بیرون
تا بشم نقض ادعاهات
نیاز ندارم حتی
باشم تو متن اتفاقات
آوازم کافیه تا بکنم ملک فکرو آباد
از دور انگار یه لکه کم نور
می زنه سو سو
می کشه‌تم تو، تو
پاک می کن صورتمو از چرک از اندوه
از این سیاهی ملعون
می سازم قافیه و مضمون
آینه مو میگیرم رو به نور
خودمو می کشم بیرون
از
[همخوان]
خون
می پاشه تو صورت هر روز
می چکه پایین از ابروم
زمین خون می کنه گریه
خون
پریم از نفرت و اندوه
وسط میدون اسب خشممون می کشه شیهه
خون
می پاشه تو صورت هر روز
می چکه پایین از ابروم
زمین خون می کنه گریه
خون
پریم از نفرت و اندوه
وسط میدون اسب خشممون می کشه شیهه