[Karwan]
Osiedla moje, jak w Sierra Leone diamenty
Dziś nie zginie za nie nikt, stracone talenty
Nieraz dzwonię tam i nic, abonent niedostępny
Szczenięcy wstyd, osiedli syf trochę stępił zęby
Szanse blade jak twarze rudych panien
Zabić smak przegranej, zdziczałem na amen
Cmentarze marzeń, wierzysz, wyjebane na nie
Zapomniałem siebie z wtedy, nie wiem kiedy nawet
Wiem, że mam moc, ziom, przegnać całe zło stąd
Blok – wyjdziesz stąd, on z ciebie nigdy, mordo
Mam serce jak diament, spada na dno
Mała, zamiast je szlifować, starłaś na proch
Sram na małe szczęścia, wiesz, to mój śpiew łabędzia jest
Ręka na sercu, serce na ręku, dzieciak weź
Ławki boją się na bojo wbić, wysyłam ich na OIOM, dziś
Nie zatrzyma nikt nas – Karwan, EMAS, Quiz

[Hook: Emilia]
Nie mamy nic, a sięgamy gwiazd, choć
Nie mamy nic, to wiemy jak dać, wciąż
Możemy więcej stracić niż zyskać
Niech mówią o nas: „diamenty z boiska”

[EMAS]
Patrzę na zachód słońca, błękit nad moim blokiem
I choć zburzyli plac zabaw, to sercem jestem w ‘98
Nie ma już boja, na którym zdarłem kolana
Nigdy o tym nie zapomnę, jak powstańców Wawa
Piękni chłopcy w wielkich domach pielęgnują bogactwo
Ja nie mam wiele, skarbie, nie jestem żadną gwiazdą
Mam paru kumpli, którzy rzucą mi kwiaty na trumnę
I paru skurwysynów, którzy czekają aż umrę
Nie dostanę w spadku wielkiego domu nad rzeką
Widzę beton i tylko beton, gdy patrzę ślepo
Stara kanapa i wyblakłe lamperie
Bloki z wielkich płyt i pozrywane obręcze
Wyrośliśmy na klatkach, gdzie beje grzeją łapy
Chłopaki łapią za gwint, inni łapią za kraty
Długie rozmowy o tym, gdzie będziemy za parę lat
Powracam na stare śmieci; a gdzie ty jesteś teraz, brat?
[Hook: Emilia] X2
Nie mamy nic, a sięgamy gwiazd, choć
Nie mamy nic, to wiemy jak dać, wciąż
Możemy więcej stracić niż zyskać
Niech mówią o nas: „diamenty z boiska”

[Scratch] X2
To My, diamenty bloków…
Nie miałem nic…
Oprócz tych kilku wersów…
Wciąż pamiętam tamte dni…
Nigdy tego nam nie zdołacie zabrać…