[Intro: Sample, Mast]

(...)

Hey, yo
Mast, Mast

[Verse 1: Mast]
Έχω το μυαλό μες στο κεφάλι
Και μέσα στο μυαλό μου μπήκε πάλι
Κάτι που άμα μπει κανένας πούστης
Δεν μπορεί στην τελική να μου το βγάλει
Δεν απέχει και πολύ η ιδέα
Από το να σου τινάξω τα μυαλά
Έτσι απλά, πατώντας μόνο τη σκανδάλη
Κάθομαι καμιά φορά και σκέφτομαι αν αξίζει
Αλλά ξέρεις τώρα, σκέψη είναι γυρίζει
Και πασχίζει
Να σε δει να σέρνεσαι, μπινέ
Μη σε προβληματίζει
Το 'χουμε στη φύση μας ιερό
Όπως τον καπνό που σε ζαλίζει
Σου δίνει, σου παίρνει και σου θυμίζει
Στα γυρίζει
Δύναμη που αντέχεις δεν αντέχει, σε λυγίζει
Ψίθυροι που κάνουν το αίμα σου να πήζει
Σιγά-σιγά
Κατάρα που θα σε κυνηγά φυγά
Νόμιζες ότι έτσι απλά ξεμπέρδεψες; Μπερδεύεσαι
Σε πιάνω, να σε πιάνεις να ονειρεύεσαι στον ξύπνιο σου
Να μην σε νοιάζει τι ζει-παί τριγύρω σου
Και πίσω σου και μπρος σου
Φιλάρα δώσε τόπο στην οργή
Και χώρο μέσα στο μυαλό σου
Σε καταστάσεις και άτομα
Που νοιάζονται για το καλό σου μόνο (Νοιάζονται για το καλό σου)
[Verse 2: Δ.Π.Θ]
Τι είναι αυτό που σε φοβίζει πιο πολύ;
Πες μου τι μπορεί να σε κρατήσει άγρυπνο στην αυγή
Αυτός ο φόβος που φωλιάζει μέσα σου δε λέει να βγει
Και ψιθυρίζει για αυτόν που γυρνά και ψυχές θερίζει
Είναι κατάρα
Στραγγίζοντας ζωή μέσα απ' τα πάντα
Φίλοι, πτώματα και μυρωδιά θανάτου
Κομμένες σκηνές απ' των δρόμων του περασμένου Σαββάτου
Στέκω στη σκιά του μαύρου γάτου
Τα πάντα παγώνουν εδώ, τα πάντα πατώνουν
Η λάμψη χάνεται μέσα απ' τα μάτια και θολώνουν
Καρδιά που μπορεί και αγαπά, καρδιά που τη σκοτώνουν
Με νεύρα τεντωμένα, νεύρα που χείλη ματώνουν
Ο κόσμος μου βρώμικος σαν υπόνομος
Σε κήπους σε βλέπω να μπαίνεις, σου ‘πα
Είναι μονόδρομος, όμως μονόλογος
Ο μόνος δρόμος που γνώρισα ήταν απότομος
Δε δίνομαι τσάμπα και βερεσέ
Η χειρότερη μέρα δίνει το πιο γαμάτο κουπλέ
Είμαι, δεν είμαι κομπλέ
Ο σκοπός είναι αυτός που αγιάζει τα μέσα
Τα αδέρφια μου άντρες με καρδιά και μπέσα
Ένας σημαντικός λόγος που σε αυτό που λένε ζωή
Είμαι ακόμα μέσα
Πες τι θες να δεις για να πιστέψεις
Μηνύματα στέλνω πίσω από λέξεις
Έχοντας να πω τα εξής - ανεπιθύμητες επισκέψεις
Διάβολε, προσπάθησες πάλι με επιτυχία
Να με μπερδέψεις
Τίποτα πέρα από κενό και σκοτεινές λέξεις
Σαν να 'σαι εγκλωβισμένος σ' όνειρο
Και θες μα δεν μπορείς να τρέξεις
(Δεν μπορείς να τρέξεις)
[Bridge: Sadomas]
Στο μικρόφωνο η πλάκα σταματάει
Στο μικρόφωνο η πλάκα σταματάει
Διπλή κόκκινη γραμμή, έρχεται

[Verse 3: Sadomas]
Πίσω, πίσω, οι πισινοί σου, κουνήσου
Απ' τη θέση σου, πριν σ' τη φάνε οι δικοί σου
Κυλίσου, γεμάτος βρώμα
Σαν να 'μουνα, τρελέ, αλλαγή χειμώνα
Πες μου γούστα, να σου πω για τον αιώνα
Είναι ο διάσημος της ποίησης
Θαμμένος σε μικρόφωνα στο beat
Κερδίζω όσα μου κάνουν κλικ
Και δεν τα κλέβω
Άμα σε νοιάζει τόσο, δεν την παλεύω
Ίσως να 'μαι σε στάδιο έτοιμος για να ανέβω
Τρελούς χωνεύω, μα για αμελείς ανακατεύω
Διπλή κόκκινη γραμμή, όσα πιστεύω - Δουλεύω για μας
Mast, Μαύρος στο Λούκι, ο Sadomas
Fatal, smooth metal, φιγούρες lethal
Χαζεύοντας τον δαίδαλο νύχτα από μια εξέδρα
Μάθαμε να πετάμε όπως μάθαμε και την έχθρα
Όπως μάθαμε και την έχθρα

[Outro: Sample]