[Verse 1: Sadomas]
Το σώμα λέει «βάλε stop»
Το μυαλό του 'λεγε «χτύπα»
Τον έβλεπε ο γιος του να τη βράζει απ' την τρύπα
Έγραφε φάρμακα
Έσπρωχνε συνταγές, έταζε θαύματα
Κανένας φόβος δεν είναι αρκετός αν πίνεις γάμα τα
Τον άσσο στο μανίκι μα φορούσε κοντομάνικα
Τη νύχτα που δε γύρισε ποτέ απ' τα τσιγγάνικα
Η άκρη στην καβάτζα τώρα κάνει προσευχές
Για ν' αντέξουν οι πελάτες το βελόνι ή τις μυτιές
Είναι όπως μάθει ο καθένας
Ίσως και να μη νοιάστηκε κανένας
Ο νόμος του κανίβαλου απ' τη μέρα της γέννας
Με όργια μπροστά από το εικόνισμα της παρθένας
Η απληστία ζωτικός αδένας
Από μικρή την είχαν βάλει πιο μεγάλη μες στο πρόγραμμα
Πώς να ξαφρίζει από μέσα την αφρόκρεμα
Να δει πού κρύβουν τα λεφτά και το εμπόρευμα
Έχει το 9άρι της κρυμμένο μες στο φόρεμα

[rige: Sadomas]
2ΚΓ
2ΚΓ
2ΚΓ
2ΚΓ
2ΚΓ
2ΚΓ
Είναι 2ΚΓ (ναι, ναι)
Uh (2-2-)
[Chorus: Sadomas]
Δεν έχουν άλλες ιστορίες να σου πουν (να σου πουν, uh, uh, uh)
Μα είναι κάποιοι που τα βράδια τους ακούν (ακούν)

[Chorus: Sadomas, Δ.Π.Θ]
Δεν έχουν άλλες ιστορίες να σου πουν (να σου πουν, uh) (δε μιλάν οι πεθαμένοι γενικά. Μαύρος στο Λούκι, 2ΚΓ)
Μα είναι κάποιοι που τα βράδια τους ακούν (210. Check, check, check)

[Verse 2: Δ.Π.Θ]
Γύρω χαλάσματα, νεκροί, η γη μου τόπος αφιλόξενος
Κάθε μέρα ξημερώνει πόλεμος
Πίσω από κάθε μου κίνηση όφελος
Αμόλυντος ουδείς, κερδίσα μια θέση στην κόλαση, θα δεις κι εσύ, είσ' επόμενος
Ονόματα στη λίστα
Να 'χουν οι μπάτσοι να βγάζουνε βίτσια, στα ίσα
Το ποιήμα τους θα πούνε τα κυρίζια
Κι οι πνεύμονες στην πίσσα
Τον άνθρωπο ξεκίνα για να βρεις, η διαδρομή είναι οδύσσεια
Από 'δώ το πάμε ανάποδα, το σύστημα φωτιά και παρανάλωμα
Μίσος ευδοκιμεί σ' εδάφη άγονα
Τα χέρια πίσω από το κεφάλι, το κορμί στο πάτωμα
Αν έκανες χρόνο πίσω από κάγκελα βλέπεις τον θάνατο πίσω από κάθε στραβοπάτημα
Χαμένος είναι αυτός που δεν προσπάθησε αρκετά
Κάνε τώρα το κουμάντο για μετά
Αν είσαι βήματα μπροστά ξέρεις ήδη πως ο τάφος είναι που κρατά ασφαλή τα μυστικά
Δε μιλάν οι πεθαμένοι γενικά
Μα κάποιος άλλος το 'κανε και γέμισ' η γειτονιά μπατσικά
Δεν τα βρήκαν στα λεφτά και χάλασ' η δουλειά, πουστιά
Δεν είναι να τα παίρνεις κάτι τέτοια και τόσο προσωπικά
Αρκεί να περιμένεις, κι ο ρουφιάνος θα 'ρθει χορικά
[Chorus: Sadomas]
Δεν έχουν άλλες ιστορίες να σου πουν (να σου πουν, uh, uh, uh)
Μα είναι κάποιοι που τα βράδια τους ακούν (ακούν)

[Chorus: Sadomas, Δ.Π.Θ]
Δεν έχουν άλλες ιστορίες να σου πουν (να σου πουν, uh) (δε μιλάν οι πεθαμένοι γενικά)
Μα είναι κάποιοι που τα βράδια τους ακούν