เรื่องราวแห่งความรัก ครั้งหนึ่ง
ที่เปื้อนด้วยรอยยิ้มและมีน้ำตาให้กับมัน
หากเปรียบกับดวงดาว คงสวยงามประดับประดาด้วยเรื่องราวที่คิดถึง
หากเปรียบดั่งฤดูกาล ที่เหงาใจ
เธอคือลมที่ฉันคิดถึงในหน้าร้อน
ไออุ่นในทุกคราที่ฉันเคยได้วอนขอ
ในวันที่ฝนพรำนั้นทำให้ฉันเปียกปอน
ได้โปรดเถอะให้ฉันหนีไป จากตรงนี้
จากความทรงจำแสนดีที่ฉันยังคงเก็บเอาไว้
ได้โปรดเถอะให้ฉันหายไป กับเวลา
เพราะเธอยังอยู่ตรงนี้ ที่เดิมไม่เคยลาจาก
เป็นดอกไม้ที่งดงามผู้แสนพร่างพราว
ที่ยังคอยอยู่ในดาวมืดดำที่ดูว่างเปล่า
ยังมีฉันคอยดูแล ไม่เคยเลือนจางหาย

โปรดอย่ามองมามันทำให้ใจของฉันนั้นเริ่มรู้สึก
ไม่เคยคิดเลยว่าต้องมีใจให้คนที่ไม่เคยนึกถึง
สายตาคู่นั้นมันเกินไป เธอทำให้ความคิดของฉันร้อนเหมือนไฟ
จะทนไม่ไหวแล้ว แต่ติดที่ใจของฉันไม่กล้าเข้าไปไม่กล้าจะบอก

หากปล่อยให้เธอผ่านไปคงจะไม่ดี
แต่จะให้คว้าเธอเอาไว้กลัวไม่เป็นดั่งใจ
หากพรุ่งนี้ฉันต้องเห็นเธอไปรักใคร
คงไม่ดี คงไม่ดี คงไม่ดี

ไม่ดีเลยหนาสายตาแบบนี้ทำให้ฉันเข้าใจผิด
มันทำให้คนอย่างฉันเริ่มคิดกับเธอเริ่มไม่เหมือนเดิม
สายตาคู่นั้นมันเกินไป เธอทำให้ความคิดของฉันร้อนเหมือนไฟ
จะทนไม่ไหวแล้ว แต่ติดที่ใจของฉันไม่กล้าเข้าไปไม่กล้าจะบอก
หากปล่อยให้เธอผ่านไปคงจะไม่ดี
แต่จะให้คว้าเธอเอาไว้กลัวไม่เป็นดั่งใจ
หากพรุ่งนี้ฉันต้องเห็นเธอไปรักใคร
คงไม่ดี คงไม่ดี คงไม่ดี

หากถ้าปล่อยให้เธอผ่านไปคงจะไม่ดี
แต่จะให้คว้าเธอเอาไว้กลัวไม่เป็นดั่งใจ
คงดีถ้าคนอย่างฉันกล้าจะพูดไป
แต่เธอนั้นจะคิดเหมือนกันไหม