[Verse 1]
Μια ζωή που κοστίζει κάθε μέρα πιο ακριβά
Υλικά, ζωτικά, συναισθηματικά
Και τώρα πάλι ένας σκύλος κόβει βόλτες εδώ
Με κρύβει μια βιτρίνα κι ένα φορτηγό
Και θέλω χίλια ακόμα χέρια να σου δείξω τι θέλω
Και χίλια μάτια για να βρω αυτό που δεν ξέρω
Τώρα που τα φώτα σε δείχνουν πιο ξένο
Κι όλα σταματούν για να περάσει ένα τρένο
Και το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ
Μαζί με σένα που νοσταλγώ
Σφίγγοντας το σώμα σου στην αγκαλιά μου
Ή να γίνω μια ακρίδα στα γόνατά σου

[Chorus]
Γιατί αισθάνομαι άσχημα όπως κι εκείνη την ημέρα
Που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα

[Verse 2]
Τι είναι μια ανάμνηση στ' αλήθεια;
Μια μεγάλη σκιά που χάνεται στη νύχτα
Εκεί είναι κάποιος που ποθούσε το θρόνο
Κι από τότε που κάθισε αισθάνεται μόνος του
Είναι ένα σημείο που για όλα φταίω εγώ
Μια γάτα, ένας σκύλος κι ένα ορφανό μωρό
Η δύναμη που αντλούμε απ' τα όνειρα
Για να εξηγήσουμε παράξενα φαινόμενα
Τον κοσμικό οργασμό και τα ψώνια που κάνουμε
Αυτούς που μας πλησιάζουν κι αυτούς που μας αφήνουνε
Στη μέση μιας πλατείας, στην άκρη ενός σταθμού
Στο σταυρό του νότου ή στη θέση ενός αυγού
Θα 'θελα να 'μουν πάνω σου κι όλα να μ' αρέσουν
Να μου ψιθυρίζεις πως αυτές οι μέρες θα περάσουν
[Chorus]
Γιατί αισθάνομαι άσχημα όπως κι εκείνη την ημέρα
Που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα