Ανοίγει η πόρτα σαν [?]
Στέκεσαι μπροστά χίλια [?] στην σειρά
Και η διάνοια μας κοιτάζει με μια ασημένια [?]
Ως τα λαμπερά βουνά
Έχω κάνει τόσα λάθη
Όλη μου την νιώτη στάχτη
Ένα αδιάκριτο τοπίο
Ένας κόσμος από κρύο
Και ένας [?]
[?]
Και η πανέμορφη γυναίκα που τα αγόρια περιμένουν
Είναι στη ψυχή γριά
Όλοι οι πόλεμοι και η πείνα όλα γίναν το χρήμα
Όλοι γυρευαν το χάδι, ένα [?] σκοτάδι
Σαν τα φάρμακα του αιώνα που διαλύθηκαν στο στόμα

Όλοι πέφτουν από σένα σε μια γέφυρα εναέρια
Και από εκεί στην μοναξιά
Σαν την σιδερένια μάσκα της μοναδικής αγάπης
Είχες πίσω σου καρφιά

Έχω κάνει τόσα λάθη
Όλη μου την νιώτη στάχτη
Ένα αδιάκριτο τοπίο
Ένας κόσμος από κρύο
Και ένας [?]
[?]
Όλοι οι πόλεμοι και η πείνα όλα γίναν το χρήμα
Όλοι γυρευαν το χάδι, ένα [?] σκοτάδι
Σαν τα φάρμακα του αιώνα που διαλύθηκαν στο στόμα