[Verse 1]
Κοίταξε πώς δύει ο ήλιος σαν σφαίρα
Οι άνθρωποι φεύγουν μέσα σε τρένα
Η επανάληψη της κίνησης, σημείο ζωής
Με χτυπάει σαν σφαίρα, πέφτω καταγής
Στου απέραντου κόσμου, τις άδειες ταράτσες
Τα όνειρά μου καθρεφτίζονται απάνω στους χάρτες
Κι αυτά τα σύννεφα δείχνουν πως η μέρα τελειώνει
Είμαι τόσο μόνος που κανείς δε με γλιτώνει
Μακριά απ' όλα αυτά, μητέρα, που υποσχέθηκα να κάνω
Πόσα χρόνια ακόμα μένουν μέχρι να πεθάνω;
Να φέρουμε στον κόσμο τουλάχιστον ένα παιδί
Ή ν' αγοράσουμε καλύτερα μια γάτα ή ένα σκυλί
Να υπενθυμίζει μια ανύπαρκτη σχέση
Αυτή που είχα κι αυτή που ελπίζω να έρθει

[Chorus]
Μόνο γι' αυτή τη στιγμή ας ήμουν γλάρος
Να πετούσα από πάνω μου αυτό το ηλίθιο βάρος
Απέταλος πάνω απ’ τα φύλλα της χλόης
Αναζητώντας τη χαμένη τιμή μιας πόλης

[Verse 2]
Πόσο βαθύς είναι αυτός ο ορίζοντας;
Ο σκύλος μου πέφτει απ' το διάστημα δύοντας
Μέσα στον πόλεμο η καρδιά του χτυπάει
Μ' ένα κοχύλι μού τηλεφωνάει
Απ' της μοναξιάς το απέριττο τέλος
Σε κοιτάζω πάλι με δέος
[Chorus]
Μόνο γι' αυτή τη στιγμή ας ήμουν γλάρος
Να πετούσα από πάνω μου το ηλίθιο αυτό βάρος
Μετέωρος πάνω απ’ τα φύλλα της χλόης
Αναζητώντας τη χαμένη τιμή μιας πόλης