Ik woon in een dorpje in het noorden van 't land
De ramen gezeemd, alles blinkend aan kant
De natuur is er prachtig, de rust is er groot
Maar als je twaalf jaar bent, verveel je je dood
Te groot voor het springtouw, te klein voor de brommer
Op de fiets naar de film is veel te ver weg
De disco is altijd voor boven de zestien
Als je in zo'n dorp twaalf bent, dan heb je goed pech
Toch blijf ik hier wonen tot ik latеr ga werken
Want één ding maakt hier voor mij allеs goed
Ik speel nu sinds kort in de dorpsfanfare
Muziek zit bij ons thuis al jaren in 't bloed

Want ik speel bom bom bom bom bombardon
Want ik speel bom bom bom bom bombardon
Bij mooi weer op het balkon
Zondagsochtend in de zon
Speel ik de bom de bombardon

Zij speelt de bom bom bom bom bombardon
Zij speelt de bom bom bom bom bombardon
Bij mooi weer op het balkon
Zondagsochtend in de zon
Speelt zij de bom, de bombardon

M'n moeder zei eerst nog, "Ach kind wat een onzin
Het is geen gezicht, een meid met zo'n ding
Veel te groot en te zwaar, het is niet te tillen"
Maar ik zette door en ik kreeg m'n zin
Als er feest in het dorp dan poets ik het koper
Dat straalt je als glanzend goud tegemoet
Ik blaas en ik toeter tot m'n wangen haast knappen
Muziek zit bij ons thuis al jaren in 't bloed
Ik sta naast m'n vader en daarnaast m'n opa
We staan met z'n drieën heel dicht bij elkaar
En als ze dan horen hoe wij kunnen spelen
Vindt niemand, nee, werkelijk niemand mij raar
Want ik speel bom bom bom bom bombardon
Want ik speel bom bom bom bom bombardon
Bij mooi weer op het balkon
Zondagsochtend in de zon
Speel ik de bom, de bombardon

Zij speelt de bom bom bom bom bombardon
Zij speelt de bom bom bom bom bombardon
Bij mooi weer op het balkon
Zondagsochtend in de zon
Speelt zij de bom, de bombardon

Zij speelt de bom (ba) bom (ba) bom (ba) bom (ba) bombardon
Zij speelt de bom (ba) bom (ba) bom (ba) bom (ba) bombardon
Bij mooi weer op het balkon (Pabadapapaa)
Zondagsochtend in de zon (Pabadapapaa)
Speelt zij de bom (ba) de (ba) bombardon (Pabadapapa)