Cem Adrian
Gönül Yarası
Han viran olmuş, yollar perişan
Susadım elinden içmeye geldim
Yâre bir sırrım var, açmaya geldim

Ne bir seda kalmış, ne bülbül hani
Yârin bahçesinde açan gül hani
Sırrım alev aldı, yanmaya geldim

Gönül yarası bu, sözün neresi bu
Yıkıldım eşiğine susmaya geldim
Gönül yarası bu, unut çaresi bu
Yoruldum kapında düşmeye geldim

Ben eyvah bilmezdim, eyvahım oldun
Ben Allah bilmezdim, dergâhım oldun
Nasıl cehennemsin yanmaya geldim

Sizde bulunmaz mı derdime deva?
Zalime mi kalsın şu yalan dünya?
Zalime mi kalsın şu yalan dünya?

Gönül yarası bu, sözün neresi bu
Yıkıldım eşiğine susmaya geldim
Gönül yarası bu, hadi sırası bu
Hazırım canımdan geçmeye geldim
(Hazırım canımdan geçmeye geldim)

Gönül yarası bu, sözün neresi bu
Yıkıldım eşiğine susmaya geldim
Gönül yarası bu, unut çaresi bu
Yoruldum kapında düşmeye geldim