Karanlık
Soğuk
Alabildiğine geniş
Ama şimdi
Issız
Göstermelik ana caddenin
Kıyısında
Yürümedeyken
Sevmedeyken yağmuru
Kara bıyıklı, kuşku bakışlı
Erzincanlı
Bekçiyi
Bazen bir
Kara kedi
Ya da bir sokak itini
Alnının terini
Yorulmuş bedenini
Taşırken
Sabırla
Koşar adım kendini
Parasızlık
Kaygı
Her çeşit düşünceyi
Hep görürsün
Hep anlarsın
Bütün bunlar ne
Bütün bunlar ne

Sonunda gece biter
Her yer aydınlanır
Yine umut peşinden
Koşturur insanları

Yalnızlık meydanında
Arkadaş konuşmalar
Salepçiler, kokoreççiler
Hiç üşümez bu insanlar
Senle konuşan
Sonra koşuşan
Selam vermeden giden
En güzeli yazdır, bahardır
Ve gündüzdür diyen
Üşüyen
Ve düşünen
Bulaşıkçı bir kadın
Onlaar hep söylerler:
'Ne yapalım, ekmek parası.'
Yaşamanın karşısında
Hiç durmayan zaman
Ve insanları coşturan
Kırmızı ışıkları
Hep görürsün bunları
Hep anlarsın
Bütün bunlar ne
Bütün bunlar ne