De tijd, mijn kleine man, dat je net tot m'n middel kwam
Is niet ver weg, en toch het lijkt of je al tot mijn schouder rijkt
Voor jou begint een leven lang

De tijd, kleine man, dat ik jou praten heb geleerd
Is nu voorbij, het lijkt verkeerd met jou te spreken als een kind
Toch wil ik dat jij leven leert

Op een dag, zal een wereld bestaan
Waar jij gewoon naartoe kunt gaan
En iedereen is vrij

Op een dag, wordt daar lachen geleerd
En oorlog ken je dan niet meer, dat is voorgoed voorbij
Op zo'n dag

En weet je, kleine vriend, je wordt niet ouder en verdient
Het eeuwig leven waar je bent, al wordt je nog zo'n oude vent
Je kunt er altijd blijven wonen

De liefde die je kent, is er voor nu voor en altijd
Die raak je niet zo makkelijk kwijt, al wordt je 120 jaar
Met al je dochters en je zonen

Op een dag, zal er vriendschap bestaan
Die nooit kapot zal kunnen gaan
Zo'n wereld blijft je bij
Op een dag, wordt je't huilen verleerd
En ruzie ken je dan niet meer
Die wereld die maak jij, op een dag

De vrouw die jou bemint is schoner dan een schilderij
Onder de schaduw van de bomen kun je rustig blijven dromen
Ze is van mij, ze is van mij

Want weet je, kleine vriend
Een man heeft soms heeft soms iets van een boot
Ook als het stormt houdt hij zich groot
En biedt een veilig onderkomen
Tegen de wind en averij

Op een dag, zal je huis ergens staan
Waar wind en regen niet bestaan
Zo'n wereld die maak jij

Op een dag, gaat er niets meer verkeerd
Je hebt het leven goed geleerd
Die wereld is dichtbij, op een dag

De tijd, kleine man, dat jij net tot m'n middel kwam
Is niet ver weg en toch het lijkt of je al tot mijn schouder rijkt
Voor jou begint een leven lang
Daarom, kleine man, wil ik wat praten voor dat blijkt
Dat jij veel op je vader lijkt
Die jou laat dromen van een leugen
Die jou laat dromen van een leugen