Cem Karaca
Akşam Erken İner Mapushaneye
Akşam erken iner mapushaneye
Ejderha olsan kâr etmez
Ne kavgada ustalığın
Ne de çatal yürek, civan oluşun
Kâr etmez, inceden içine dolan
Alıp götüren hasrete

Akşam erken iner mapushaneye
İner yedi kol demiri yedi kapıya
Birden ağlamaklı olur bahçe
Karşıda duvar dibinde
Üç dal gece sefası
Üç kök hercai menekşe

Aynı korkunç sevdadadır
Gökte bulut, dalda kayısı
Başlar koymaya hapislik
Karanlık can sıkıntısı

Aynı korkunç sevdadadır
Gökte bulut, dalda kayısı
Başlar koymaya hapislik
Karanlık can sıkıntısı

"Kürdün Gelini"ni söyler maltada biri
Bense voltadayım ranza dibinde
Ve hep olmayacak şeyler kurarım
Gülünç, acemi, çocuksu
Vurulsam kaybolsam, derim
Çırılçıplak, bir kavgada
Erkekçe olsun, erkekçe olsun isterim
Dostluk da, düşmanlık da
Hiçbiri olmaz halbuki

Geçer süngüler namluya
Başlar gece devriyesi jandarmaların
Hırsla çakarım kibriti
İlk nefeste yarılanır cigaram
Bir duman alırım, dolu
Bir duman, kendimi öldüresiye
Biliyorum "Sen de mi?", "Sen de mi?" diyiceksin
Biliyorum "Sen de mi?" diyiceksin
Ama akşam erken iniyor mapushaneye
Ve dışarda delikanlı bir bahar
Seviyorum seni
Seviyorum seni
Çıldırasıya