یه چیزارو باید حس کرد
نکه فهمید
شاید بگذره بفهمی
ولیکن دیر
خیالاتم میشن قصم
همه رنگی
انقد می‌خوابم که سر شم
نبینم هیچ
میان روی پام میشینن
این پتوها
توی سرمای دلم
منتظر طوفان
میشه قرمز واسه
حرفو چرا چوناش
همه بحثا یه تهی دارن
میشن با پول تار
خستم
از این همه فشار رو مغزم
از این همه حرف صرف چرند
که ته نداره منم از اول هی از اول
الان چند شنبس من چند چندم
چند برگ از دفترم هدر رفت
تا دستم باز شه از دستبندای تن
حرفم ساده از حرکت ساکنم
نمی‌خوام بمونم بین رفیقام
تا همینجاشم خیلی کشیدم از گردیه این عالم
بهم میخوره من حالم از این دیوونه خونه که
همه فکر میکنن آدمای عادین واقعا
وقتی درآوردم اشک آدمارو
تازه فهمیدم چه حسی داره عوضی بودن
وقتی فهمیدم مرگ یه لیاقته
سزاوارتون کردم با یه سرگرمی تو سر
یادم میاد روی سنگ
مینوشتم روز منم
میرسه که زوزه ندم
داد بزنم توی جیپ
الان فقط توی دست
قلم دارم خوی بدم
حرکت دادم سوی عقلم
ولی هنوز توی جیب
پولی نیست
هرکی میگه پولی نیست همه چی
بگو خوبی چی
میگی چی دیدی
میری سوی چی
هرکی میده امید
حکیمای قزمیت
از جیبا به تولید
ولی هنوز روی جیغ
فقط میزنی حرف
خستم بی دلیل از
بحثا میرم بی جواب
زر زیادی قطع
باورت به جیبم
فرهنگت به چی بند
هدفت به چی هه
زر زیادی قطع
اووو
همه صاحب نظرن
خستم از احمقا پا منبر همش
چپ و راستو جلو عقب باده حرف همش
همه مخا توی جو و خالی فلسفش
آرومم چیل
با ریکاوری هار نمیشم
باید یکی بیاد ریوایوم کنه
جاییم نیستم
تو خودمم و به تنهایی معتادم
یکی بیدارم کنه
خالیم هیچ
نیست تو وجودم
از تو هوامو از بیرون عروقم
دستم خیس
انگار که رطوبت
دستبندیست به اضطراب جونم
ولی الان دیگه هیچی نیست که مهم باشه
بخوام بمیرمم قبلش یکی دو کام راهشه
بابام هنوز فکر میکنه من احمقم
بش بگید دارم میبینم موجودیه بانکش
اینجا همه لنگ احترامن منم میذارم
تا کارم بیوفته فک نکن خبریه واقعا
خستم از بحثای چرت واسه همین همش می‌خوابم
همه رو میوت توی گوشم به جز صدا چی دارن