Eivør Pálsdóttir
Lurta
Hon rísur upp úr gróti
Úr loyndarmáli
Sum var hon júst upp risin
Úr vátari, frystari jørð

Eitt loyndarmál so stórt
Er hon
Tað tú aldri hevur gjørt
Er hon

Hon bíðar, til vit duga at lurta
Vit mugu lurta
Hon grætur og skolar eyguni burtur
Vit mugu lurta

Vilt tú loyva henni inn?
Vil hon?
Inn i millum holds og skinn
Er hon

Vilt tú loyva henni inn?
Vil hon?
Inn i millum holds og skinn
Er hon