Hann angar Sum sólja og bøur
Sum tað bláa hav
Hann sigur tær vakrastu søgur
Tá sól er farin í kav
Hann droymir teir vakrastu dreymar
Hvønn tann einasta dag
Droymur seg burtur
Um dalar og heyggjar
Til støð tú ei hevur sæð
Á, um bert ein dag
Eg kundi flogið avstað við tær
Men vit hittast bara
Tá ið eg blundi
Í náttardreymum hjá mær
Nú komin er kvøldarstund
Eg droymi meg burtur til tín
Og eg sovi mí søta blund
Tú ert vagrasti dreymur mín