(x2)
Κάτι μου μπήκε στο μάτι
Παλεύω με το κρεβάτι
Έχω ένα πόνο στην πλάτη
Και όλο μου λείπει το κάτι από κάτι

Μέσ’ στο μυαλό μου Βαγδάτη
Βόμβες το κράτος εν κράτει
Αυτός ο κόσμος πουλάει ακριβά το θυμό
Και αγοράζει φτηνά την αγάπη
Φύγε από εκεί και άστα γιατί
Το δάχτυλο που δείχνεις θα κοπεί
Καλλιεργώ αντιδραστήρες στην ντουλάπα από παιδί
Και αυτό που θέλω να ακουστεί θα ακουστεί
Σώπα, θα αποκαλύψω όλα τα κόλπα
Θα σε κεράσω και λιγάκι από την ντόπα
Θα χω για πλάκα δεν σκοτώνουνε τα όπλα
Τα χω θάψει μες τον κήπο με τα πιο μεγάλα λόγια μου
Έλα να πούμε ιστορίες
Για άλλους ανθρώπους και χρόνους φανταστικούς
Τότε που περνάμε φωτιά στις συναυλίες
Και προσπαθούσες πάντα τα στιχάκια να ακούς
Τώρα ανθίζουμε με τους χειμωνανθούς
Θυμίζουμε λιγάκι ανθρώπους κανονικούς
Αναμονή για συνεδρίες με γιατρούς
Διαβάζοντας στην ρεσεψιόν καταλόγους εκπτωτικούς
Χτίζουμε μύθους αστικούς στενωτικούς
Φτιάχνουμε πλαστικούς δεσμούς ψηφιακούς
Άστους να λένε αυτούς
Ο χρόνος θα σε βρει όπου και να ’σαι
Τ’ ακούς;
(x2)
Κάτι μου μπήκε στο μάτι
Παλεύω με το κρεβάτι
Έχω ένα πόνο στην πλάτη
Και όλο μου λείπει το κάτι από κάτι
Μέσ’ στο μυαλό μου Βαγδάτη
Βόμβες το κράτος εν κράτει
Αυτός ο κόσμος πουλάει ακριβά το θυμό
Και αγοράζει φτηνά την αγάπη

Θέλω να χωρέσω μεσ’ το άπειρο το ένα
Και το μεγαλύτερό μου ψέμα το χω πει σε εμένα
Πως για τον πόνο που βιώνω φταίνε οι άλλοι
Τι λες να βγει αν μου ανοίξεις το κεφάλι;
Μα δεν θυμάμαι ημερομηνίες
Θυμάμαι όμως τα πάντα από ανθρώπους και συναισθήματα
Και αν θέλεις κάνε κριτική, δεν με πειράζει
Τη δέχομαι πιο εύκολα απ’ τα χειροκροτήματα
Αν έχεις κάτι να μου πεις που να με αγγίζει
Κάντο όσο γρήγορα μπορείς η γη γυρίζει
Και όσο ο περίγελος αδιάφορα σφυρίζει
Μόνο η φύση έχει βρει τον τρόπο να με συγκλονίζει
Δεν είμαστε άνθρωποι, είμαστε θυσίες
Αδειάζουμε και εμείς σιγά σιγά σαν μπαταρίες
Δεν βλέπω τέλος στις ευθείες
Σπάμε τα κεφάλια μας σε γρίφους και πορείες
Διχοτομούμαστε σαν αμοιβάδες
Μετά την επαφή κλεινόμαστε σαν αχιβάδες
Κοινωνικές ανωμαλίες κόβονται οι παραφυάδες
Μας κοιτάνε και γελάνε οι δελτάδες
Και αυτοί ακούνε τους ραπάδες που ακούς
Και κάνουνε tik tok με στοίχους μισογυνικούς
Και όσο η Αθήνα λιώνει μες στον πυρετό
Ανοίγουνε το στόμα τους και φτύνουν οχετό
Κάτι μου μπήκε στο μάτι
Παλεύω με το κρεβάτι
Έχω ένα πόνο στην πλάτη
Και όλο μου λείπει το κάτι από κάτι
Μέσ’ στο μυαλό μου Βαγδάτη
Βόμβες το κράτος εν κράτει
Αυτός ο κόσμος πουλάει ακριβά το θυμό
Και αγοράζει φτηνά την αγάπη

Κάτι μου μπήκε στο μάτι
Και δεν λέει να βγει…
Μέσ’ στο μυαλό μου Βαγδάτη
Βόμβες και νάρκες παντού στο κρεβάτι