Niemand wist zijn ware naam
Zijn muziek gold als zijn paspoort
Als hij wegging, bleef zijn stem
Als een echo verder gaan

Hij koos uit veel gezichten
Steeds een masker voor 't moment
Hij trok voor alle vrienden
Altijd nieuwe kleuren aan

De grendels van de deuren
Weken meestal voor zijn glimlach
Maar hij miste vaak die ene
Die nooit open was gegaan

Hij liet zijn sporen na
Als een sleep in 't witte zand
Als hij kwam ging hij weer weg
Maar hij liet allen in de waan

Hij zei: Vergeet mijn naam
Want mijn muziek blijft altijd bij je
Voor een afscheid in mijn stem
Als een echo door zal gaan