Ergens in de verte loopt een jongentje door m’n hoofd
Een mannetje van amper vijftien jaar
Hij twijfelt over alles, over God en over dood
En hij worstelt met één vraag: wat is nou waar?
Ergens in de verte loopt een jongetje door mijn hoofd
En ik zie hem in zijn puberaal gezwoeg
Honderdduizend vragen waar het antwoord nooit op komt
Maar het vragen, dat is eigenlijk al genoeg
Ergens in de verte loopt een jongetje door mijn hoofd
Een mannetje waar ik zoveel van snap
Hij twijfelt, twijfelt, twijfelt, over alles wat er is
En zegt daarom alles voor de grap
Ergens in de verte loopt een jongetje door mijn hoofd
En dat mannetje wordt eigenlijk nooit groot
Hij stelt wel de vragen, maar er is geen antwoord op...
Nou ja hij weet er één, dat is de dood