Herkes yalnızlık içinde ses bekledi doğadan
Özgürlük içinde sustu doğduğu karanlıktan
Odalar evler içinde ıslak kesif bir duman
Caddeler içindeki bilinmeyen yangından

Bütün ol ayrı tut kendini
Çünkü öyle, zaten öyle
Umut denen şey umutsuzluk korkusu
İnanç denen şey yokluğun duygusu

Günler günler içinde hep eridi durdu
Zamandan yardım bekleyen bir dal gibi kurudu
İnsanlığın içinde ölümün sessiz tortusu
Sanat ve aşk ile bir büyük acı oldu

Bütün ol ayrı tut kendini
Çünkü öyle, zaten öyle
Umut denen şey umutsuzluk korkusu
İnanç denen şey yokluğun duygusu
Umut denen şey umutsuzluk korkusu
İnanç denen şey yokluğun duygusu

Bütün ol ayrı tut kendini
Çünkü öyle, zaten öyle
Umut denen şey umutsuzluk korkusu
İnanç denen şey yokluğun duygusu
Umut denen şey umutsuzluk korkusu
İnanç denen şey yokluğun duygusu