Erol Evgin
Sen Benimsin
Ellerini tutmasam
Gözlerine bakmasam
Sussam hiç konuşmasam bile

Ben sana hasretimden
Seni çok sevdiğimden
Bir türlü söz etmesem bile

Sen benimsin, sen benimsin
Sen benimsin, sen benimsin

Dünyamı alt üst eden
Uykusuz gecelerden
Hiç haberin olmasa bile

Kalbimdeki acıyı
O korkunç fırtınayı
Senden hala saklasam bile

Sen benimsin, sen benimsin
Sen benimsin, sen benimsin

Gün gelir bir yaprak dalından koparak
Rüzgarla sürüklenebilir
Gün gelir yolunu şaşıran bir kuzu
Sürüsünden ayrılabilir
Ama sen benimsin, sen benimsin
Sen benimsin, sen benimsin

Ellerini tutmasam
Gözlerine bakmasam
Sussam hiç konuşmasam bile

Ben sana hasretimden
Seni çok sevdiğimden
Bir türlü söz etmesem bile

Sen benimsin, sen benimsin

Gün gelir toprakta kök salan bir ağaç
Bir vuruşta devrilebilir
Gün gelir bir ana belki de bir anda
Yavrusundan ayrılabilir

Ama sen benimsin, sen benimsin
Sen benimsin, sen benimsin

Gün gelir toprakta kök salan bir ağaç
Bir vuruşta devrilebilir
Gün gelir bir ana belki de bir anda
Yavrusundan ayrılabilir
Ama sen benimsin, sen benimsin
Sen benimsin, sen benimsin

Sen benimsin, sen benimsin