[Verse 1]
Ένα κομμάτι αφιερωμένο σ' αυτούς
Τους απλούς, μικρούς ήρωες τους καθημερινούς
Τόσα σκηνικά, αδερφέ, που δε χωράει ο νους
Εγώ σ’ τα έκανα κομμάτι να τα ακούς
Για όσους εκτίμησαν τον κόπο μου, για όσους με νοιώσανε
Αυτό είναι για τα B-boys που στο πάτωμα ματώσαμε
Είμαι στον δύσκολο δρόμο και ήταν επιλογή μου
Είναι για τον Μιχάλη, θα 'δινα και τη ζωή μου
Είναι θέμα σεβασμού, τίποτα παραπάνω
Αυτό είναι για τον αδερφό μου τον Πάνο
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να βγάλω τη μέρα μου
Είναι φόρος τιμής για τη μάνα και τον πατέρα μου
Αυτό είναι για 'σένα που πίστεψες σε ’μένα
Αυτό είναι για τ' αδέρφια που έχω από άλλο αίμα
Για όσους με κρατήσαν όταν έπεσε απότομα
Αν πειράξεις τον Krase ή την Pelina θα σε σκότωνα
Αυτό είναι για όσους νοιώσαν τον πόνο της μοναξιάς
Αυτό είναι για όλα τα παιδιά της γειτονιάς
Για όσους είπαν κάτι καλό όταν μ' έπιασαν στο στόμα τους
Και για όσους χάσαμε να 'ναι ελαφρύ το χώμα τους
Για όσους ένα χαμόγελο είναι αρκετό
Για όσους έχουν μάθει να λέν' «Συγγνώμη» και «Ευχαριστώ»
Όπου ένοιωσα σαν το σπίτι μου με έχουν φιλοξενήσει
Μόνο αγάπη σε Κορυδαλλό και Γαλάτσι City
Αυτό είναι για να χτίσουν πιο μεγάλα μαγαζιά
Τόσο πολύ αγάπη που δε χωρούσε στην Καστοριά
Αυτό είναι για τα παιδιά που δε μεγάλωσαν στο σπίτι
Είναι για την φιλόξενη, λεβεντογέννα Κρήτη
Για τις ζόρικες ώρες και για τις στιγμές που φρίκαρα
Για τους θεότρελους που συναντήσαμε στα Τρίκαλα
Αυτό είναι για τους δρόμους και για τα στενά που βάδισα
Για τα τσακάλια που δέσαν στο live στη Λάρισα
Για 'σένα που έχεις ψυχή, όχι μόνο βυζιά και κώλο
Για τους μάγκες που με δάκρυσαν στον Βόλο
Αυτό είναι για τα μάχιμα, Γιάννενα και την Ξάνθη
Την Καβάλα μην ξεχάσω, εκεί έγινε μάχη
Αυτό είναι για την Κύπρο που τόσο πολύ με αγκάλιασε
Το live στο Toronto του Καναδά, αυτό κι αν γάμησε
Για όλη την Ελλάδα, υγεία μόνο να 'χουμε
Και αν δε σας τιμήσαμε ακόμα, τότε φέτος θα 'ρθουμε
Αυτό είναι για τους δαίμονες που πάλι κυνηγάμε
Για τους Αθηναίους Zulu που σε κάθε live τα σπάνε
Αυτό είναι για όσους κάνουν όνειρα
Για το καμάρι του Βορρά, για την πόλη μου, τη Σαλόνικα
[Verse 2]
Όποτε σκάει, ποιο σκάει; Φου κύλησε
Ποιος το άναψε και κανείς δεν ειδοποίησε;
Είδες ε; Έχω προλάβει και καταλάβει το κτήριο
Το πρώτο μου rap απ’ το μαιευτήριο
Απαγορεύεται, πάνε σε καπνιστήριο
Πήρες φωτιά και η αίθουσα μοιάζει με κολαστήριο
Το μικρόφωνο κλειστό, μην τ’ ακουμπάτε, κόβει
Και ύστερα θα φταίν' οι δολοφόνοι
Αριστερό και δεξί direct, δες check
Ένα-δύο, με πιάνεις; Αυτό είναι test
Τι να ’σαι κάνω που 'σαι ατάλαντο τομάρι
Στο 90' σε κενή εστία το έστειλες δοκάρι
Πάμε πάλι
Απ' την αρχή μερικοί μπορούνε να το σώσουνε
Να στρώσουν καλά για να κοιμηθούνε
ΟΙ χαζοί προτιμούνε ψέμματα να πούνε
Μήπως και ακουστούνε
Πιο πιθανό να ξευτιλιστούνε
Πάτα το, να ’σαι δούμε λοιπόν στο on
Playback, πού πας με το μικρόφωνο κλειστό, ρε ζώον;
Τι να πω, το να ραπάρεις είναι προσόν
Κρυμμένος χάρτης θησαυρού σε σεντούκι των πειρατών
Είναι μαύρη σημαία, γάτζο σε ξύλινο πόδι
Τι κουτσό; κουτσό είναι το flow σου, bro
Πως σε είπαμε; MC δυσλεκτικό
Να θυμηθώ τι ποιος είσαι εσύ με το κουφό κοινό
Το στυλ σου είναι για παιδικό σταθμό
Ο ανιψιός μου σε έχει και είναι μόλις δέκα χρονών
Προσβάλλεις την νοημοσύνη μου και με πειράζει
Λυπάμαι, είσαι μαλάκας και ο μαλάκας δεν αλλάζει