[Verse 1]
Όλοι δαγκώνουν εκεί έξω, δαγκώνουν στεγνά
Αυτ' είναι η ζούγκλα του τσιμέντου, όλοι είναι αρπακτικά
Όταν δακρύζεις διαμάντια, να 'χεις σαγονιά γερά
Η δαγκωνιά από δικό σου είναι μαχαιριά στην καρδιά
Κρύα αστεία, γιατί έχεις έμμονες με τη φιλιά;
Γιατί γίναμε άντρες ανάμεσα σε θηρία
Γιατί οι γορίλες μου τα νότα μου φιλάνε
Και μεταξύ μας μαλακίες δε χωράνε
Αγαπάμε τους αλήτες, ειδικά με καρδιά
Όταν μιλάν κοιτάν στα ματιά χειραψία σφιχτά
Δε θα σ' αφήσουν ποτέ μόνο σου θα μπούνε μπροστά
Μα μην τους κανείς μαλάκια, θα σου κόψουν τα αυτιά
Οι κοινωνία σας βρομάει σαν δημόσιες τουαλέτες
Κι εμείς για να ξεφύγουμε παρκουρ πάν' απ' τις στέγες
Γράμματα δε μάθαμε πολλά, μάθαμε τέχνες
Αν έχει κρύο τα χεριά στις τσέπες, του δρόμου παίχτες
Οι σπόροι στο πάρκο γίνονται φέτες
Πρήζονται στα μονόζυγα κάνουνε squat με πέτρες
Δεν έχουμε αφέντες, δεν ψάχνουμε ηγέτες
Οι αλήθειες μας στο πιάτο πίκρες και σκέτες
Δεν είμαι γκάνγκστερ, ντίλερ, δαρτής, μάγκα μπέσα
Όλοι το παίζουν thugs μα οι δικοί μας είναι μέσα
Καβατζωμένα τηλέφωνα να μάθουν τα έξω νέα
Να τους πω κάνα νέο κουπλε να κάνουμε παρέα, τι;
[Chorus]
Λένε το χρήμα θα σ' αλλάξει
Σεβασμός θα υπάρξει αν η ξήγα σου είναι εντάξει
Η ντρόγκα είναι γλυκιά, μα θα σε κάψει
Ο δρόμος για την κόλαση στρωμένος με μετάξι

Είναι πανάκριβο, η φήμη λένε θα σ' αλλάξει
Σεβασμός θα υπάρξει αν η ξήγα σου είναι εντάξει
Η ντρόγκα είναι γλυκιά, μα θα σε κάψει
Ο δρόμος για την κόλαση στρωμένος με μετάξι

[Verse 2]
Στη γύρα μου 'παν πάλι πίνεις
Όποιος σ' αγαπάει τον διώχνεις μόνος σου θα μείνεις
Στο κέντρο της δίνης, στην αγκαλιά της ;
Μονοί μας σε πόλεμο στ' όνομα της ειρήνης
Μη μου μιλάτε για μόδες ρόλεξ και ρόδες
Οι γυναίκες μας σεμνές, είναι κυρίες όχι τσόντες
Δεν ξεφτιλίζονται σ' οθόνες
Δε ζητάνε χρυσές γόβες σαν πολυτελείας πόρνες
Γυναίκα που σ' αγαπάει μαζί σου βγάζει φτώχεια
Όχι τέσσερα εικοσιτέσσερα κάπα, αυτό είν' ατόφια
Πανάκριβη η λέξη «Σ' αγαπώ», αυτό
Όχι μόνο πούτσα, λούσα και χορό
Είναι πανάκριβο, το rap μου δηλητήριο και φάρμακο
Μετέτρεψε τον πρίγκιπα σε βάτραχο
Τ' όμορφό τους ψέμα βγάζει κάλο μεροκάματο
Την άσχημή μου αλήθεια χορεύω τανγκό το Σάββατο
Ο λόγος μου κοστίζει του Ωνάση περιουσία (θα κοπεί)
Το χέρι αν γίνει φίδι στη χειραψία
???, στον δρόμο με λέν' άγιο
Προσεύχονται για 'μένα σ' αλυσίδα και ροζάριο
Φωνάζουν «Γράψε! γράψε κι άλλο, κι άλλο»
Ανάβουνε πυρσούς για να μου κάνουνε σινιάλο
Οι τσέπες τους παχαινουνε μα ο λόγος τους νηστεύει
Όταν σκάω το φρέσκο τους μπαγιατευει, τι;
[Chorus]
Λένε το χρήμα θα σ' αλλάξει
Σεβασμός θα υπάρξει αν η ξήγα σου είναι εντάξει
Η ντρόγκα είναι γλυκιά, μα θα σε κάψει
Ο δρόμος για την κόλαση στρωμένος με μετάξι

Είναι πανάκριβο, η φήμη λένε θα σ' αλλάξει
Σεβασμός θα υπάρξει αν η ξήγα σου είναι εντάξει
Η ντρόγκα είναι γλυκιά, μα θα σε κάψει
Ο δρόμος για την κόλαση στρωμένος με μετάξι (Είναι Πανάκριβο!)