[Intro]
1 ,2
Έλα πάμε

[Verse 1]
Θα 'θελα ειλικρινά να σε πάρω από 'δώ και να φύγουμε σ' ένα νησί τροπικό
Με αιώρες κοκτεϊλάρες να πίνουμε, για πάντα νέοι να μείνουμε
Πού θα πάει; Κάποια μέρα θα γίνουμε
Μα μόλις τα μάτια μου ανοίγουνε λέω «Τι σκατά θ ' απογίνουμε;»
Δεν υπάρχει αγάπη στην πόλη ψυγείο, η καρδιά της είναι μαύρη
Θυράματα και θυρευτές είμαστε όλοι, η ζωή μας σαφάρι με το χέρι ξανά στη σκανδάλη
Ονειρεύομαι πιο φωτεινή τη ζωή μου
Δίχως όρια και στεναχώριες, μαύρη να 'ναι μόνο η ζάχαρή μου
Έλα μαζί μου στη βροχή να χορέψουμε κι αύριο βλέπουμε
Θέλω και γούστα να βγάλουμε, σκατά, ως το τέλος θα τρέχουμε
Μακάρι η αγάπη να ήταν ελεύθερη δίχως φύλο και χρώμα
Μας μεγαλώσανε με στερεότυπα σ' ένα στείρο και άγωνο χώμα
Θέλω χαρές και χαμόγελα, στο ηλιοβασίλεμα πιώμα
Και πρόσωπα αγαπημένα μας μέσα σε αυτήν την εικόνα
Πόσο θα 'θελα να μην πονάει πια ο διπλανός μου
Να ξεφορτωνόμουνα από τις πλάτες τους όλα τα βάρη του κόσμου
Σε είδα προχθές και τα λέγαμε, ήμασταν κάπου στην άκρη του κόσμου
Μέχρι και τον Ήλιο θα τύφλωνε η λάμψη από το χαμόγελό μου
Μα ξύπνησα απότομα κι έφυγες - μου πήρανε τον κολλητό μου
Είναι νωρίς το πρωί και φεύγεις για δουλειά, καλημέρα, μωρό μου
[Chorus]
Ουουου
Μη με ξυπνάτε
Ουουου
Μη με ξυπνάτε
Ουουου
Μη με ξυπνάτε
Ουουου
Ονειρεύομαι τον κόσμο μου πιο όμορφο κι απλό
Ουουου
Όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο αυτό
Ουουου
Τα μάτια μου βουρκώνουνε το γράφω και νοσταλγώ
Ουουου
Αν αύριο πεθάνω, ξέρω, δε θα ξεχαστώ
Ουουου

[Verse 2]
Σήμερα ονειρεύτηκα πως έδιωξα όλες τις σκοτινές σκέψεις σου
Αυτό το άγχος και το κωλοστρές που εισβάλλει φαΐ στο τραπέζι σου
Πως έφτιαξα ένα καλύτερο αύριο για όλ' αυτά τα παιδάκια
Κι είμαστε όλη η παρέα στον Όλυμπο σε μια καλύβα-
Πως όσο αγκαλιόμαστε τόσο σφιχτά λες και είναι η τελευταία
Όλοι γελάμε τόσο δυνατά και φωνάζω «Η ζωή είναι ωραία»
Βάλε μας ένα τσίπουρο ακόμα από αυτό το καλό του παππού σου
Ο Ήλιος ανατέλει πίσω απ ' το βουνό κι η ομορφιά γαλινεύει τον νου σου
Μα το όνειρο κράτησε λίγο, μ' ένα τσιγάρο με πνίγω
Μόλις τα μάτια ανοίγω αντικρίζω το γκρι στον απένταντι τοίχο
Κι εσύ με ρωτάς «Αδερφέ μου, πού πήγε η ανεμελιά μας;»
Κι εγώ γελάω, το παιδί μέσα μας δεν πεθαίνει κι ας πέφτουν τα μαλλιά μας
Πόσο θα ήθελα να μην υπήρχαν στη Γη πλούσιοι και φτωχοί
Να ήμασταν ίσοι, να παίρνει ο καθένας ό,τι του αντιστοιχεί
Το φάρμακο για τον καρκίνο να ήτανε η μουσική
Να ζούσαμε όλοι το θαύμα του κόσμου, αυτό που ονομάζαν ζωή
Ελευθερία ή Θάνατος; Ελευθερία
Για 'σένα, καρδιά μου, σκοτώνω θηρία, παλεύω με την αδικία
Πως είπε και μία ψυχάρα απ' τον Βόλο που έφυγε άδικα πριν τα 30
Ας μη νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε για πάντα
[Chorus]
Ουουου
Μη με ξυπνάτε
Ουουου
Μη με ξυπνάτε
Ουουου
Μη με ξυπνάτε
Ουουου
Ονειρεύομαι τον κόσμο μου πιο όμορφο κι απλό
Ουουου
Όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο αυτό
Ουουου
Τα μάτια μου βουρκώνουνε το γράφω και νοσταλγώ
Ουουου
Αν αύριο πεθάνω ξέρω δε θα ξεχαστώ
Ουουου