[Строфа 1: Тоше Проески, Гоца Тржан]
Ако бар уште еднаш ветрот твое име изговори
Тргнувам, го барам патот прв што ќе се отвори
Доцна е, може како кукла секој да ме навие
Ноќта е слепа ама знае срца да ни заспие

[Рефрен: Тоше Проески и Гоца Тржан]
Илјада и двеста милји живеј од овде
Уште илјада и двеста сѐ да исчезне
Илјада и двеста дена живеј ако смееш
Уште еден ден ти давам да се покаеш

[Строфа 2: Гоца Тржан, Тоше Проески]
Пропаѓам во било чии раце само нежно да ме чуваат
Се предавам, можат туѓи усни да ме разоружаат
Што е важно кого љубам, кога в зори заборавам
Не пребирам, сите вредат кога страсно ќе ме погалат

[Рефрен: Тоше Проески и Гоца Тржан]
Илјада и двеста милји живеј од овде
Уште илјада и двеста сѐ да исчезне
Илјада и двеста дена живеј ако смееш
Уште еден ден ти давам да се покаеш
Илјада и двеста милји, живеј од овде
Уште илјада и двеста сѐ да исчезне
Илјада и двеста дена живеј ако смееш
Уште еден ден ти давам да се покаеш