Z gór, gdzie dźwigali
Strasznych krzyżów brzemię
Widzieli z dala obiecaną ziemię
Widzieli światło niebieskich promieni
Ku którym w dole ciągnęło ich plemię
A sami do tych nie wejdą przestrzeni!
Do godów życia nigdy nie zasiędą
I nawet, nawet może zapomnieni, będą