Lange dagen, moederziel alleen
Het lijkt alsof echt niemand om je geeft
Onbewogen, starend naar de klok
Vragend aan jezelf waarvoor je leeft

Iedereen kan soms het leven niet meer aan
Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan

Er is altijd een weg, altijd een licht
Veeg de tranen nu uit je gezicht
Want er komt een moment
Dat het geluk voor je staat
Dus hou nog even vol als het niet gaat
Het komt eraan

Niet geslapen, weer een lange nacht
Waar is alles toch zo mis gegaan?
Duizend vragen, tollend in je hoofd
Zoekend naar de zin van het bestaan

Als het geluk je plots verrast
Denk dan niet na maar grijp het vast