Antonis Remos
Βρέχε Ουρανέ Εγωισμό (Rain of Selfiness)
Εσύ με τη φωτιά
Εγώ με τον καπνό
Ό,τι είμαστε
Ό,τι είμαστε το καίμε
Να μάθεις ν' αγαπάς
Να μάθω ν' αγαπώ
Και ύστερα
Πιο ύστερα τα λέμε
Είναι εύκολη η απόφαση
Να ζούμε χωριστά
Μα πώς να τη σηκώσουμε
Δυο άνθρωποι μετά
Τι γίνεται
Πες μου τι γίνεται
Τα βράδια όταν πέφτει η μοναξιά
Βρέξε ουρανέ εγωισμό
Να μη με δει που κλαίω
Ναι, να μη με δει στο σπαραγμό
Αυτόν τον τελευταίο
Βρέξε ουρανέ ωκεανό
Ωκεανό να 'χω να κρύβομαι
Να 'χω να κρύβομαι
Βρέξε ουρανέ εγωισμό
Να μη με δει που κλαίω
Κι όπως θα μου λέει για χωρισμό
«εντάξει» να της λέω
Βρέξε ουρανέ ωκεανό
Να μη φανώ που υποκρίνομαι
Δεν άξιζα, μου λες
Δεν άξιζες, θα πω
Οι λέξεις μας στα σώματα χτυπάνε
Να μάθεις ν' αγαπάς
Να μάθω ν' αγαπώ
Να ξέραμε τα λόγια να μετράμε