[Verse 1: Pit10]
Zihinlere kördüğüm atar eliniz
Sen varsın gördüğüm kadar etini
İş yapabilmek için piyasada
Açacaksın; göğsünü ya da elini
Şunun ateşini söndürüp bana getirin
Şans değil, gördüğün kara kedidir
Nasıl iş? Nasıl asıl sanatçılar açken
Yedi – yirmi dört sövdüğüm adam geçinir?
Taktikler dönüyor; konuşmadan anlaşıp
Sorunlara yaklaşıp yorulmadan anladım;
Bu piyasa Hilal Cebeci’nin memeleri kadar büyük
Ama Doğuş kadar yapmacık
Mağdurum çek pimi, türet espri
Maruzum leş gibi sünepe stili
Çıkarırım pestili yürek estirir
Severim teşhiri, müteşekkirim

[Break]

[Verse 2: Yunus Emre]
Beni aramayın, evde değilim
Ama biliyorum yine de hep istediğimi
Piyasa buysa biz de girelim
Boğazımıza kadar bokun içindeyiz
Hiç bilmediğin şey asıl belirti
Asıl problem bu; biz nasıl delirdik?
Kafalar karışık, her yer çelişki
Para için üreten herkes tedirgin
Ben her eve lâzımım
Hadi panpiş aç bana ağzını!
Dijital maymunlar parklardan kaçtı
Bizim nesil öpücüğü Tarkan’dan kaptı
Her köşe başında yazıyor bir prof
Herkes her şeyi biliyor atıyorlar ok
Otuzbire sansür pornoya blok
Ama TV’de herkesin elinde bir Glock