[Intro: Laizey & Lucia]
Yeah, dit is Indolent
En Lucia, yeah, uh-huh
(Dus noemen wij dit Nebula)

[Verse 1: Laizey]
The music makes me high... net als de invloed van cannabis
Linguïstische lyricist 't is de mindblowende indo
Geen geestverruimend middel, maar door middel van de melodie
De vreugde vol euforie komt vol positiviteit

Zo tijdloos... geen bewustzijn van ruimte en tijd
Continuïteit, ik zit en ik blijf in m'n zone
Synchroon met de flow, dus haal me niet van m'n à propos
Doorlopend met m'n hoofd in de wolken, een andere vorm van high

Bitch don't kill my vibe, zit op cloud nine
Mindstate steeds zwevend in de zevende hemel
Net alsof ik Zukarn ben en ik dan in trans ben
In de ban ben, want ben een slaaf van de beat

Verslaafd aan muziek en is gelijk de remedie
De energie door het genre laat ons jammin' als Marley
Ziggity ziggity in extase en als Bone in harmonie
Instrumentaal en fysiek in een muzikale utopie

[Hook: Lucia]
Het hoeft verder niet logisch te zijn
Als het maar sense maakt voor mij
Ik maak me los van ruimte en tijd
Maar toch lijkt het een eeuwigheid

Het heeft veel weg van een paradox
Je zegt je snapt wat ik bedoel, tja, dat kan alsnog
Niets wat dit gevoel evenaart
Dus noemen wij het Nebula

[Verse 2: Faris]
Voel de muziek in mijn lichaam als THC in mijn bloed
Het geeft me een rustgevend, kalmerend en een prettig gevoel
Het is verslavend, kan niet stoppen want wat muziek met me doet
Is het in trans brengen met stijl en een overmate aan kewl

Alsof ik drugs gebruik, in een trans als een droom met een tijdvertraging
Vervaging van m'n zicht, met een stressverlaging
Komt mijn geest tot rust, onbewust van de haat alsof de spanning vergaan is

Onze muziek is een medicijn voor de ziekte van stress
Leer eens een les en relax, neem voorbeeld aan mij
Want deze chille vibe toont de aanwezigheid van vrede uit je innerlijk
Onverhinderd door obstakels binnen in je zoals tensie en drang

Want ik verlang naar het zetten van de trend
Met rustgevende belangen, zonder zorgen, we don't care
De stijl van Indolent, nee, ik krijg geen genoeg
Genre R-E accent grave en G-E accent aigu

[Hook: Lucia]
Het hoeft verder niet logisch te zijn
Als het maar sense maakt voor mij
Ik maak me los van ruimte en tijd
Maar toch lijkt het een eeuwigheid

Het heeft veel weg van een paradox
Je zegt je snapt wat ik bedoel, tja, dat kan alsnog
Niets wat dit gevoel evenaart
Dus noemen wij het Nebula

[Verse 3: The Guzzler]
Iedere dag ben ik het zat, maar als ik dan ontsnap naar m'n eigen wonderlijke wereld is het net alsof ik zweef in de nacht
Want in m'n universum verschijnen pure sterren, die mij weer leiden naar de plekken die me van de buitenwereld beschermen

Laat me vertrekken met de noorderzon, een flow over de stroom naar een plaats waar ik niet anders kom
Het totale onbekende voor mij, de eindbestemming van m'n rijm, en dat maakt het juist zo fijn

Oh, kijk wat muziek nou met me doet, een onbeschrijflijk gevoel dat nooit eerder door iemand is ervaren
Dus laat ik lekker alles varen, en liggen waar ze waren vanaf het moment dat ik mezelf uit de atmosfeer verplaatste

Geen verdere verhalen, want er is geen tijd voor vragen als je leeft zonder ruimte en tijd op een bepaalde locatie
Ik zeg het, vraag me niet hoe ik het doe, want al dat zweven is zo vaag als een volledig paarse watermeloen

[Hook: Lucia]
Het hoeft verder niet logisch te zijn
Als het maar sense maakt voor mij
Ik maak me los van ruimte en tijd
Maar toch lijkt het een eeuwigheid

Het heeft veel weg van een paradox
Je zegt je snapt wat ik bedoel, tja, dat kan alsnog
Niets wat dit gevoel evenaart
Dus noemen wij het Nebula