EN STEMME I ATHEN
Æ kjenn han ikkje godt og det behøv æ ikkje heller
Han snakke med en stemme som æ syns æ kjenn igjen
Vi møtes innimellom når det handle om musikk
Nu kjøre vi i mørket gjennom gaten i Athen
Og det e gate med uleselige navn
For æ kan ikkje det greske alfabet
Men vi kan se Akropolis og snakke litt om linken
Mellom gudedom og god beliggenhet
Og så snakke vi om myta på veien te hotellet
Mens det varme sterke mørket går i blodet som en vin
Og det e ingenting du ikkje kan fortelle te en fremmed
Og nu fortell han Marc om å forfølge drømmen sin
Han har funnet sæ et steinhus på ei øy
Der havet går i grønt og vinden tar
Han sir at nu e tida for å leve nye drømma
Han e ferdig med å leve den han har
Og vi snakke om et syndefall, som ingenting va farlig
Denne kvelden, kanskje bortsett fra en sanselaus trafikk
Og vi nærme oss fantastiske fortellinge om månen
Og linken mellom bitter sjokolade og musikk
Det e alle disse ordan, ikkje sant
Og æ kommer te å glemme ka han sa
Men æ kommer tel å huske at han sa det med en stemme
Som æ alltid skjønne ganske mye av