Emre Altuğ
İbret-i Alem
Gün geceye varınca
Kar gülleri yakınca
Gel haneme usulca
Dur karşıma boyunca

Bir fırtına anında
Yar ellerin saçımda
Ter boşanır başımda
Her cilveli nazında

Hiçbir şey koyamam yerine
Kimsenin gitmesin gücüne
Sen üstüne alınma
Bu sitem benden bahtıma

İbret-i alem olmaya gönüllüyüm ben ortada
Yaratmışsın bir defa, can dayanır mı ah yatmaya