Wim Sonneveld
Tearoom-tango
Toen ik jou de roze tearoom langzaam binnenschrijden zag
Met je kaalgevreten bontjas en je arrogante lach
Een afschuwelijk beeld van honger en ellende
Vroeg ik me af hoe ik jou in 's hemelsnaam herkende
Maar toen iedereen jou nakeek met die blik van oh-la-la
Dat moet vroeger iets geweest zijn van comme ça en ga maar na
En de ober zelfs een buiging voor je maakte
Toen voelde ik dat mijn verbittering ontwaakte
En terwijl je stilstond bij? t gebak
Was ik de jongen weer wiens jongenshart jij brak
Refren':
Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd
En wat me nu na al die jaren nog verwondert
Dat ik dat nooit vergeten zal al word ik honderd
Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd
't Zal zo'n dertig jaar geleden zijn dat ik jou stil aanbad
En in deze zelfde tearoom steeds op jou te wachten zat
En wanneer je dan na uren was gekomen
Noemde 'k jou de schone diva van m? n dromen
Na een jaar geheime liefde zei 'k nog steeds eerbiedig "U"
En ik mocht je af en toe eens kussen achter? t menu
Verder mocht ik niks 't was verdomd een schijntje
Je hield me steeds met je belofte aan? t lijntje
Tot ik plotseling ontdekte dat
Jij wel twintig and're tearoom-lovers had