[Verse 1]
ომარას ყავდა პატარა ძაღლი
აჭმევდა კალბასს, სირბილით დაღლილს
ძაღლს ქონდა თვალები ცრემლებით სავსე
და მთელი ქალაქი ამბობდა ასე, რომ

ომარას ძაღლი ომარას არ გავს
ის ძილის წინ მაინც მიირთმევს ნაგავს
აიღებს ომარა ჟანგიან ნაგანს და მოკლავს იმ ფინიას
რომელიც არ გავს... [2x]

[Verse 2]
მე ჩემო დედა კარგად მესმის შენი
და ვიცი როგორ შეიცვალა დრო
დღეს დაიხურა სიყვარულის სკოლა და
დაკლეს ჩვენი ერთად ყოფნის ხბო
მე ვნახე შოთა, როგორ იჯდა სკამზე
და თამარ მეფეს ვერ უწევდა მკლავს
ჩვენ ყველა ერთად ვერ მოვედით აზრზე, რომ
სიყვარული ანარქიას გავს... [4x]