Kazım Koyuncu
Yalnızlığı Anla
Ne uzanan biri kaldı elime
Ne de erişilemez yorgun yüreğime
Bir boşluk ki nasıl insanla dolsun
Bilmiyorum var mı daha acısı
Yalnızlığı anla, yalnızlığı anla...
Bir bahçıvan çiçeklerinden yoksun
Bir ırmak akamıyor kuru kaynağı
Fırlatırdım bir taş gücüm olsaydı
Yıkmaya yalnızlığın duvarını
Yalnızlığı anla, yalnızlığı anla...
Hep böyle mi varla yokun savaşı
Ya kazanan yoklar onlar hep böyle mi
Bir boşluk ki nasıl insanla dolsun
Bilmiyorum var mı daha acısı
Yalnızlığı anla, yalnızlığı anla...