[Verse 1]
Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer; her gece
Yalnızlık sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa koynuna
Olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık her şeye
Anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan

[Verse 2]
Kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış
Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan
İçindeki çocuğa sarıl; sana insanı anlatır

[Chorus]
Eller günahkar
Diller günahkar
Bir çağ yangını bu bütün
Dünya günahkar

[Chorus]
Masum değiliz hiç birimiz...
Masum değiliz hiç birimiz...